Ένα Παρίσι πολύβουο ανάβει το χαμόγελο σου...

Ένα Παρίσι πολύβουο και βροχερό που ταξιδεύει ολόφωτο μες στον Δεκέμβρη η έναν Γενάρη από τα παλιά που θυμάσαι.
Ο Σηκουάνας στο αριστερό παπούτσι σου μήτε ανεβαίνει μήτε κατεβαίνει,μόνο στέκονται οι όχθες του ακίνητες σαν το βλέμμα σου κάτω από την ομπρέλα.
Τα βλέφαρα σου διέσεις και υφέσεις που μεσολαβούν ανάμεσα στις στιγμές μου κι όπως οι άλλοι βλέπουν και ακούν την βροχή,εγώ τη διαβάζω σταγόνα τη σταγόνα.
(απόσπασμα)

Σταύρος Σταύρου,  ...το άσπρο του έρωτα..στου έρωτα το μαύρο
***************************************************
Από τα αγαπημένα της σελίδας τούτης.
Οι λέξεις αποχωρούν μπροστά στη σιωπή.
Πάντα!
Ασπρόμαυρες και άτακτες.

Φερνάντο σε 27.453 πρόσωπα

Στο μπαούλο της πόλης που αγκαλιάζει το νερό 27.453* διάφανα χαρτιά.

Στο μπαούλο ενός προσώπου 27.453 γκριμάτσες.

Σ΄ ένα πρόσωπο τόσα πρόσωπα.

 Στα τόσα πρόσωπα μόνο ένα ποτήρι κρασί.

 Πώς να το μοιραστείς;

Διαιρείς στα άπληστα στόματα τη σταγόνα και πάλι δεν φτάνει.




27.453 γράμματα σε ψυχές που αγωνιούν για ό,τι έζησαν και ησυχάζουν μόνο στο μέλλον.



Ένα πρόσωπο έτοιμο να ταχυδρομήσει στους αιώνες που έρχονται 27.453 κραυγές.

 Κραυγές νερού, όπως η πόλη που έγραψε.

 Στο μπαούλο οι κόσμοι του μέλλοντος.

Κάθε μέρα τοποθετεί και από έναν.

Οι κόσμοι του ανθρώπου.

Εκδίκηση στον κόσμο που ζει έξω από το μπαούλο.


27.453 χαστούκια στα πρόσωπα των δικών μας «ετερώνυμων».



Στην πόλη που αγκαλιάζει το νερό
ένα μπαούλο,
ένας θάνατος,
ένα πρόσωπο με 27.453 σκιές! 

Μαρία Βούλγαρη,Φερνάντο σε 27.453 πρόσωπα
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΣΕΠΗΣ (2015)


* Φερνάντο Πεσσόα (Fernando António Nogueira de Seabra Pessôa),Πορτογάλος ποιητής και συγγραφέας.

Ο Πεσσόα πέθανε σε ηλικία 47 ετών . Στο σπίτι του βρέθηκε ένα ένα μπαούλο με 27.453 χειρόγραφα.

Παράλληλα...

Στις χιλιοειπωμένες μητροπόλεις του κόσμου..

Παράλληλα θα περπατούν οι θάνατοι και οι μικρές ζωές..

Όπως σκύβεις να αυτοκτονήσεις για μια σου ακόμα τραγωδία..σε ένα ποτήρι μπύρα.

Την ίδια στιγμή στην παραπάνω πόλη κάποιος.. θα δίνει φως σε έναν άνθρωπο.

Παράλληλα θα περπατούν οι άφθονες θλίψεις σου και οι απαγορευμένες χαρές σου.

Όπως στήνεσαι για μια φωτογραφία σε μια συναυλία φαντασμάτων...

Μα..κάπου κάποιος θα επιστρέφει για να αναπνεύσει αγάπη.

Παράλληλα πάνε τα τελευταία σύνορα που σκαλίζεις πάνω στις παλάμες σου.

Παράλληλα...

Σαν την τελευταία εξορία μιας λύπης που ξημέρωσε ένα  χαμόγελο..ολόγιομο!

Μαρία Βούλγαρη,Παράλληλα

ΜΙΚΡΕΣ ΑΚΑΜΠΤΕΣ ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

Σήμερα κάπου στον κόσμο μια βόμβα σκότωσε ένα παιδάκι.

Ένας άνθρωπος θρηνεί για μια ζωή του που τον προσπέρασε.

Ένας φίλος γέλασε σε ένα μάθημα που δίνει φως...

Και κάποιος επέστρεψε σε ένα χαμόγελο..

Παράλληλα...πάντα.

Σε αυτές τις αιώνιες συναλλαγές και εναλλαγές..πάντα και παράλληλα να βλέπεις πως όλα όσα βρίσκονται σε μια συνεχή ροή είναι..ζωή.

Να αγωνίζεσαι για να.. αλλάζεις!

Να σε αλλάζεις!

Καλοκαίριασε...

Καλοκαίριασε...

Ξημερώνει νυχτολούλουδα και στην τελευταία θάλασσα!
Πιο οριστικό σύνορο από αυτό δεν είδα!

Μαρία Βούλγαρη.

Καλό καλοκαίρι στους φίλους μας!!
Να ξημερώνει στις μέρες σας!!
Σας αγαπάμε,να το ξέρετε!!!
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ