Κάποιος είπε πως οι στέγες στο Παρίσι είναι παρτιτούρες χωρίς κλειδιά...

Κάποιος είπε πως οι στέγες στο Παρίσι είναι παρτιτούρες χωρίς κλειδιά.
Ξεφυσούν σας τρομπέτες και σκορπάνε βροχή.
Ανεβοκατεβαίνεις δρόμους...
Σκοντάφτεις σε βιβλία ....
Ακουμπάς σε λάμπες δρόμου...
Το Παρίσι μοιάζει σαν ένα άρωμα που τελείωσε και δεν αποχωρίζεσαι το μπουκάλι του.
Αντί για σημαίες,κάθε  φορά που φυσάει ,ανεμίζουν βλέφαρα.
Είναι μόνο ένα φως μέσα σε μια πόλη...

Επόμενος σταθμός το Παρίσι.
Σε αναζήτηση...όρασης.

Μαρία
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Φώτο : Andre Bergeron

Εκπεσόντες θνητοί...

Τα αγάλματα μετακίνησαν τα μάτια τους σε άλλη εξορία.
Ο ουρανός κινείται ολόιδιος πάνω από τον Τίβερη.

Σε μια πόλη αμίλητη όλες οι κουβέντες ακούγονται σαν τις καμπάνες του Sant'Agostino.

Νυχτώνει αργά και βλέπεις να έρχονται...

Εκπεσόντες θνητοί
Εξορισθέντες πεζοί
Βιαστικοί επισκέπτες

Σε μια πόλη αιώνια..
Τίποτα δεν θα αλλάξει για χάρη σου.

Μαρία Βούλγαρη,Κάρτες για σένα
Ρώμη, Ιούνιος 2018

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Συστατικά...

Πρόσφατα ανακάλυψα την ευεργετική δράση του χρόνου στο σώμα μου.
Το μυαλό αντιστέκεται και στήνει διαμαρτυρίες γεμάτες συνθήματα όπως αυτό :
Ο χρόνος καταστρέφει τα πάντα.
Το σώμα μας.
Το μυαλό μας.
Τις σχέσεις μας.
Το περβάλλον....και ό,τι μπορείτε να φανταστείτε.

Ναι...
Κάποιες εποχές ο πέλεκυς του χρόνου έπεφτε βαρύς πάνω μου και ίσως ξαναπέσει...μα..κάποιες λίγες στιγμές τον αγαπώ παράφορα.

Ο χρόνος.
Η έννοια αυτή που σχετίστηκε με τα περισσότερα δεινά μας και έβαλε σε υπαρξιακές αναζητήσεις μεγάλους ανθρώπους μα και "μικρούς".


Ένας δάσκαλος γιόγκα είπε πως ο χρόνος είναι το "μαγικό συστατικό"σε μια πρακτική.
Και πραγματικά τον ευγνωμωνώ που με απλότητα μας όρισε αυτό το "τέρας"που όλοι τρέμουμε.

Αν αφήσεις τον χρόνο να δουλέψει πάνω στο σώμα σου...και έχεις υπομονή και γλυκύτητα για την ακαμψία σου..θα δεις θαύματα.
Θα δεις πως μέσα σε λίγα λεπτά τα καταρακωμένα σου μέλη θα ταξιδέψουν προς άγνωστη σου κατεύθυνση.
Το σώμα σου ολόκληρο θα ακολουθήσει αυτή την διαδρομή.
Ο χρόνος θα κάνει την "βρώμικη δουλειά"της απελευθέρωσης.
Μετά το σώμα θα ακολουθήσει η αναπνοή.
Ίσως και το μυαλό...

Και η ιστορία έχει ως εξής:
Δώσε σημασία στον χρόνο και μη τον μάχεσαι.
Μαλακώνει πολύ αργά τα χρόνια σου.
Τα αφήνει να αφήσουν ό,τι δεν χρειάζονται.

Χρόνο στον χρόνο με... υπομονή!

Μαρία Βούλγαρη,Συστατικά

ΙΚΕΤΕΣ ΣΤΟ ΣΤΡΩΜΑ

Πίστη...

Η σημερινή μας ανάρτηση είναι υπό την επήρεια της χθεσινής μας πρακτικής.

Πίστη..

Το πιο μεγάλο συστατικό της αλλαγής και της ομορφιάς.
Η ουσία των ονείρων που αργότερα θα τα κρατάς και θα έχουν ζωή,σχήμα,μυρωδιά,και χρόνο.

Πίστη..

Μια έννοια που είναι κι αυτή κατακρεουργημένη και συγχυσμένη.
Η μεγάλη πραγματικότητα της καρδιάς.


Πιστεύω θα πει...διατηρώ!
Έναν  πραγματικό εαυτό που ζει καλυμμένος από πολλά υφάσματα.
Μια ευχή που την ισοπέδωσε η λογική και ο υλισμός.
Ένα τραγούδι που βράχνιασε και σιγομουρμουρίζει δρόμους.
Έναν καλό λόγο σε καιρούς βασανισμένους.
Μια φλόγα που πηγαινοέρχεται και μια μέρα θα λάμψει.


Πίστη...

Στα μεγάλα και τα σπουδαία της καθημερινής μας ζωής.
Σε βραχίονες που έλκονται προκειμένου να στηρίξουν όλα όσα πιστεύουμε και θέλουμε να τα στείλουμε ουρανό!!!

Καλό μας μήνα,φίλοι μου!!!

Πέρασαν χρόνια που δεν πίστευα.
Και που έλεγα πως τα ταξίδια για μένα και τον έτερο Ικέτη μας..μάλλον σταμάτησαν.
Όταν πίστεψα ξανά στις αποσκευές μας και στις τσέπες μας...όλα άρχισαν πάλι από την μόνη τους αρχή.
Σε λίγες μέρες,θα ταξιδέψουμε στην Ρώμη.
Και θα σας γράψουμε ακόμα μια Ιστορία...
Ξέρετε....από αυτές που μοιάζουν με παγωτά σε καιρούς άπιστους.

Μαρία
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ