"You may say I'm a dreamer..But I'm not the only one..

Πρόσφατα,στην πρακτική της yoga,προσέκρουσα πάνω στα mantras*.
Ίσως τα έχετε ακούσει,η ίσως πάλι να έχετε ξεκαρδιστεί στα γέλια με αυτές τις ακαταλαβίστικες συλλαβές που επαναλαμβάνουν κάτι εντελώς περίεργο.
Λέω πως προσέκρουσα γιατί ανήκω στους ανθρώπους που ντρέπονται όταν ακούν τη φωνή τους.
Την θεωρώ τόσο αστεία που ακόμα κι αν πω "γεια σας"θα χαρίσω άφθονο γέλιο στον αποδέκτη.
Πριν λίγο καιρό λοιπόν, άρχισα στην πρακτική να τραγουδώ κάποια mantras.
Αρχικά ανοιγόκλεινα τα χείλη και στη συνέχεια άρχισα να με ακούω.
Δεν θα πω περισσότερα για την εμπειρία γιατί θέλω ,αν και εφόσον το αποφασίσετε,να είναι ΜΟΝΟ ΔΙΚΗ ΣΑΣ.
Σήμερα,επιστρέφοντας από τον χαμό της Ομόνοιας,των άστεγων,των κακομούτσουνων μάγων στίς φάτνες της ντροπής,ανάμεσα στη λάσπη από το χιόνι και στη λάσπη της ζωής των γιορτινών ανθρώπων...άρχισα να τραγουδώ το "Imagine"!
Άρχισα να επαναλαμβάνω του στίχους και μετά την μουσική του.
Μέσα στο μυαλό μου και πάνω στη γλώσσα μου.
Μέσα στα χέρια μου και πάνω από το σκουφί μου.
Στην διαδρομή προς το Χαϊδάρι ,είχα επαναλάβει την λέξη dreamer(ονειροπόλος)εκατό φορές.
Η μουσική του Lennon απλωνόνταν στα σύννεφα,στις περιοχές του μπλε που είχαν φιλοξενήσει το χιόνι,στα βουλκανιζατερ της Λεωφ.Αθηνών,στον σηκωμένο γιακά του ηλικιωμένου,στα μικρά απογεύματα του χειμώνα.
"Φαντάσου"!!!
"Φαντάσου"
Όσο μπορείς!!!
Όσο σου απέμεινε να πιστεύεις!!!
Δεν χρειάζεται να επαναλάβεις τις σανσκριτικές γοητευτικές λέξεις των mantras της γιόγκα.
Χρειάζεται να βρεις το δικό σου και να το φανταστείς!!!
Όταν το ετοιμάσεις χάρισε του τις φωνητικές σου χορδές,τον ουρανίσκο σου σου,τα χείλη σου...
Παράτησε το στο μυαλό σου για λίγα δευτερόλεπτα και άστο να κάνει γιορτή.
Τραγουδησέ το με τις πυτζάμες σου και αγκαλιά με τον καφέ σου.
Δώστο σε όλους σαν πράξη!!!
Είναι το δικό σου λεπτό να ...Φανταστείς!!!
Και ξέρεις;;;
Μόνο αν φανταστείς...πράττεις!!!
Τουλάχιστον θα έχεις τραγουδήσει..κι αυτό για την ώρα αρκεί!!!

Μαρία Βούλγαρη,Σαν σύννεφα στο μπλε(απόσπασμα)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

*Η λέξη ”mantra” προέρχεται από το σανσκριτικό man (νους) και tra (απελευθερώνω). Επομένως αφορά μία φωνητική τεχνική που σκοπό έχει να απελευθερώσει τον νου. Κατ’ ουσία τα mantras αποτελούν συγκεκριμένες λέξεις, ολόκληρες φράσεις ή ακόμα και ακαθόριστες συλλαβές που επαναλαμβάνονται.  

Μηνά..ακούς;;;;

"You may say I'm a dreamer

But I'm not the only one
I hope someday you'll join us
And the world will live as one"

Χάιδεψε τα χρόνια που θα έρθουν...

Χάιδεψε τα χρόνια που θα έρθουν.
Κράτησε τα απαλά...
Τόσο ..όσο!
Όσο να σε χαϊδέψουν κι εκείνα.


Μια μέρα τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ θα ξεκουραστούν.
Και θα γίνουν ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ.
Μαζί μας θα μεγαλώσουν και θα πετάξουν.
Στο διάστημα που μεσολαβεί να μάθεις να χαϊδεύεις.
Να μάθεις να είσαι ευτυχισμένος.
Είναι η μεγαλύτερη γνώση στη μικρή περιπέτεια της ζωής.
Ακόμα κι όταν όλα γύρω σκοτεινιάζουν..
Να μαθαίνεις τον τρόπο να γίνεσαι φως ...

Και...
Να σημειώνεις την αρχή μας σε ολοκάθαρα λευκά μπλουζάκια!

Μαρία Βούλγαρη,Σημείο μηδέν(απόσπασμα)
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

Καλή και δημιουργική χρονιά!
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Οι ώρες τρέχουν χωρίς εσένα...

Οι λέξεις έχουν τους δικούς τους δρόμους.
Κανείς και τίποτα δεν επεμβαίνει στην έξοδο τους από την τσέπη της καρδιάς.
Γι αυτό...
Σε αγαπώ!
Στο διάστημα που μεσολαβεί από την τσέπη μου μέχρι τη φωνή μου...
Εσύ...
Κλείνεις τα φώτα..
Παγώνεις τον Αύγουστο..
Βάφεις τα μαλλιά σου λευκά...
Λύνεις όλες τις δύσκολες εξισώσεις..
Κλείνεις όλες τις μισάνοιχτες πόρτες...
Και φοράς ρούχα...χωρίς τσέπες να βρίσκεις.
Οι λέξεις έχουν την δική τους ώρα.
Εσύ...
Ξέχασες πάλι το ρολόι σου...

Μαρία Βούλγαρη,Οι ώρες τρέχουν χωρίς εσένα.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

Τα Χριστούγεννα που είναι στον δρόμο...

Τις παγωμένες νύχτες να σκέφτεσαι πως στα μικρά σακουλάκια
κοιμούνται οι μεγάλες γιορτές.
Ήσυχα και λαμπρά.
Αθόρυβα και τρυφερά.
Σαν αυτά τα μικρά κουδουνάκια που σου θυμίζουν πως πρέπει να σε πιστέψεις για να ακούσεις.
Πως πρέπει να σε προφυλάξεις για να σε περπατήσεις.
Πως πρέπει να σε αγαπήσεις για να σε προχωρήσεις.
Ήσυχα.
Αθόρυβα.
Ανάποδα και αντίστροφα.
Με γραφή από αριστερό χέρι.
Με μάτια ορθάνοιχτα κλειστά.
Τις παγωμένες νύχτες να σκέφτεσαι πως κάθε νέος άνθρωπος είναι μια καινούργια χώρα με χάρτες..
Και ένα καινούργιο ταξίδι να σημειώσεις.
Με σεβασμό..
Τις παγωμένες νύχτες...
Να τις αγαπάς...
Σαν τα πιο καλά σου Χριστούγεννα που ακόμα δεν ήρθαν.. μα είναι στον δρόμο!
Ακούς;;;;

Μαρία Βούλγαρη,Στις μεγάλες νύχτες των Χριστουγέννων σου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

ΕΙΜΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΑΑΑΑ !!!!!

ΕΙΜΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΑΑΑΑ !!!!!
.................................................
- - ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΗ Η ΔΕΥΤΕΡΑ
ΨΑΧΝΕΙ ΑΠ' ΤΟ ΧΑΡΑΜΑ
ΔΟΥΛΕΙΑ - ΜΕΡΟΚΑΜΑΤΟ ..! - -
......................................................
ΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ,
ΒΡΙΣΚΕΙ ΛΟΥΚΕΤΑ..!
ΣΕ ΓΙΑΠΙΑ ΑΝΕΒΟΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ,
ΓΚΡΕΜΙΣΜΕΝΕΣ ΟΙ ΣΚΑΛΩΣΙΕΣ...!
....................................................
ΣΤΑ ΑΕΡΟΔΡΟΜΙΑ,
ΣΤΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΠΑΕΙ,
ΠΑΝΤΟΥ ΠΩΛΗΤΗΡΙΑ..!
..................................................
ΕΦΤΑΣΕ ΣΤΗ ΛΑΧΑΝΑΓΟΡΑ,
ΣΤΗΝ ΙΧΘΥΟΣΚΑΛΑ,
ΑΔΕΙΑ ΤΑ ΦΟΡΤΗΓΑ....!
ΣΑΠΙΑ ΤΑ ΤΕΛΑΡΑ ...!
.................................................
.... "ΕΣΤΡΙΨΕ" ΕΝΑ ΣΕΡΤΙΚΟ...
"ΚΑΤΕΒΑΣΕ" ΔΥΟ ΚΑΝΤΗΛΙΑ ..
ΚΑΙ ΧΙΛΙΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ...
.........................................................
ΣΤΕΝΑΞΕ... ΕΙΠΕ :
- ΤΙ ΣΚΑΤΑ ... ΓΑΜΩ Τ' ΑΦΕΝΤΙΚΑ...
.... "ΠΟΥΣΤΙΚΗ" ΜΕΡΑ !...
-ΣΑΝ ΑΤΕΛΕΙΩΤΗ ΑΡΓΙΑ -
ΜΕΓΑΛΟΑΣΤΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣ !
..........................................................
ΔΕΥΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΡΓΑΤΗ ΕΙΜΑΙ !!!!
ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ ΔΕΥΤΕΡΑ !!!!
- ΑΚΟΥΣ ΑΦΕΝΤΙΚΟΟΟ ;;;;;
- - ΕΙΜΑΙ ΔΕΥΤΕΡΑΑΑ - - !!!!!!!
ΗΛΕΚΤΡΑ ΣΤΡΑΤΩΝΙΟΥ

Η Ηλέκτρα Στρατωνίου γεννήθηκε στη Χαλκιδική, έζησε σε πολλά μέρη της Ελλάδας και στο εξωτερικό. Είναι ζωγράφος, ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Έχει εκδόσει τρεις ποιητικές συλλογές: «Ποιήματα» (1989, Γερμανία), «Στο ναρκοπέδιο του μυαλού» (2011, Αθήνα) και «Σςςς… ο Θεός κοιμάται» (2014, Αθήνα). Η Ηλέκτρα είναι μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών (Ε. Ε. Λ.).

Την Ηλέκτρα την συνάντησα στο διαδίκτυο μέσα από ανάρτηση του περιοδικού "ΑΤΕΧΝΩΣ".

Ο λόγος της τρέχει και διαμαρτύρεται.

Απέχει από την υπαρξιακή σύγχυση των ποιητών που πολλαπλασιάζονται στην χώρα μας με μανία.

Οι λέξεις είναι τίμιες,σκληρές και ελπιδοφόρες!Χτυπάει στο όποιο "ψαχνό"μας απέμεινε.

Κατά την ταπεινή μου άποψη είναι στη γενιά των ποιητών που μας δείχνουν δρόμο,που απέχουν από τα "Ω",τις κλίκες της "μαύρης"ποίησης που μας χαρίζει άφθονο γέλιο.

Η γραφή της απόλυτα συγκροτημένη και νεανική.

Περπατά,φωνάζει,δείχνει,θυμάται,χαμογελά ...υπενθυμίζει!

Την ευχαριστούμε για την εμπιστοσύνη της και είναι μεγάλη μας τιμή και χαρά να την φιλοξενούμε εδώ!

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Λιγάκι πιο κοντά...σαν ευχή

Κανένας απολογισμός δεν χρειάζεται όταν μια χρονιά σε έχει φέρει πιο κοντά στον εαυτό σου και σε όσους αγαπάς και θα αγαπήσεις.

Το 2016 ήταν μια δύσκολη χρονιά κατά γενική ομολογία.
Έφερε μαζί της πολλούς θανάτους,μεγαλύτερη φτωχοποίηση στα μυαλά μας,και άλλα δεινά.
Σε μένα έφερε έναν παρολίγον θάνατο του αγαπημένου μου ΙΚΕΤΗ,την γιόγκα,την ευθυγράμμιση της Μιράντας και του Σωτήρη σε ένα καινούργιο φως, την ευγνωμοσύνη της Στέλλας και την λήθη τραγικά επιζήμιων ανθρώπων.
Θα μείνω στην ευγνωμοσύνη και στην αγάπη που έχω στη ζωή μου.
Στις μικρές καθημερινές στιγμές που μου αποκαλύπτουν πόσο τυχεροί είμαστε όταν ο θάνατος έρχεται,αλλάζει γνώμη και φεύγει.
Θα μείνω στην εμμονική αγάπη για τη ζωή που κόβει το κάπνισμα ,που περπατάει στο πάρκο ,που γράφει "λυχνίες"και φάρους.
Θα μείνω στην πρακτική της γιόγκα που συντονίζει τις καρδιές στις μεγάλες αξίες της ζωής που δεν καταστέλλονται με κανένα χημικό.
Στο τέντωμα του μυαλού και στην αλλαγή των κακών μας κιλών σε γραμμάρια φωτός.
Στην ευγνωμοσύνη που ποτέ δεν κατάλαβα και τα μάτια της Στέλλας μου την ξανακαταγράφουν από την αρχή και για πάντα.
Όσο για τους επιζήμιους που ξεφορτώθηκα..ε,δεν θυμάμαι πια ποιοι είναι και δεν έχω κάτι να σας γράψω.
Τους εύχομαι μια ζωή που τους αξίζει...μόνο!

Τα θαύματα από μόνα τους είναι ανήμπορα.
Γεννιούνται όταν αποφασίσουμε να τα δούμε.
Συντελούνται όταν εμείς..τα αποφασίσουμε!
Μένω στα θαύματα της μεγάλης "Αγίας Καθημερινότητας"
Υποκλίνομαι στον ΙΚΕΤΗ μας που αγαπάει τη ζωή!
Ευχαριστώ καθημερινά τους καινούργιους φίλους που μπήκαν απαλά στη ζωή μου και με στηρίζουν με την αναπνοή τους.

ΥΓΕΙΑ ΚΑΙ ΑΓΑΠΗ !!!
Εύχομαι ..κάθε μέρα ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ!!!


Για τον Πάμπο,την Μιράντα ,την Στέλλα Π.,τον Σωτήρη μας,τους φίλους μου που αγωνίζονται με πινέλα και τέχνη...τους νέους φίλους μου, την οικογένεια μου που με στηρίζει κάθε λεπτό!
Για όλους !!!

Μαρία Βούλγαρη.
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
(ευτυχώς και οι δυό μας).

Χάσαμε χρόνια με τα "σε αγαπώ"...

Χάσαμε χρόνια με τα "σε αγαπώ".
Χάσαμε κιλά,ύπνο,μυαλά,ώρες,νύχτες,ανθρώπους.
Ένα πρωινό μου είπες πως δεν θα μου ξαναπείς ότι με αγαπάς.
Γιατί...χάνουμε τον μόνο μας χρόνο!
Έτσι...
Αποφάσισες να με σπρώξεις στη λίμνη,να με κεράσεις μπύρα,να με διαβάσεις,να με γράψεις,να με συναντήσεις,να με φωνάξεις...
Κάθε φορά που περιμένω να με αγαπάς...
Με κοιτώ σε μια φωτογραφία μου...
Και έτσι..ξέρω!
Πως δεν χάνουμε κανέναν χρόνο μας!

Μαρία Βούλγαρη,Επίθεση διαρκείας.(απόσπασμα)
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
(ταξιδιωτικός οδηγός σε δυό πρόσωπα)

Φώτο:ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ στη Πράγα.

Φαντασίωση..

Κρατώ την πιο εμμονική μου φαντασίωση για σένα.
Την φέρνω βόλτες στο μυαλό μου και στην χαρίζω κάθε μέρα.
Περιμένω...
Να κοιταχτείς σε έναν καθρέφτη με όσα μάτια διαθέτεις.
Ξέρεις πως δεν θα δεις τίποτα.
Ο καθρέφτης θα ντραπεί για λογαριασμό σου.
Θα ντραπεί που του είσαι αόρατος.
Θα ντραπεί και για μένα.
Που περιμένω.. να έχεις μάτια.


Μαρία Βούλγαρη,ΑΦΟΡΙΣΜΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ

Αδειάζει η νύχτα ιστορίες...

Αδειάζει η νύχτα ιστορίες.
Τις αδειάζει με σταγονόμετρα.
Πέφτουν με ιλιγγιώδη βραδύτητα στα μαλλιά μας.
Κυλούν ορμητικά αργά στις άκρες από τα κορδόνια μας.
Φαντάζουν οι ίδιες ολοκαίνουργιες.
Τρομάζουν τόσο με την πτώση τους πάνω μας που φεύγουν τρέχοντας προς κάθε μας κατεύθυνση.
Χωρίς να συμφιλιώνονται με τα οδικά μας δίκτυα.
Αναρωτιούνται για τα κείμενα μας.
Κάποιες φορές αυτοκτονούν στα σεντόνια μας.
Πάντα...
Προσποιούνται αστέρια που πέφτουν.

Που θα μελαγχολήσεις απόψε;;;;;;;;;;
Σε βαρέθηκα να με κλέβεις...

Μαρία Βούλγαρη,Η αληθινή ιστορία της νύχτας
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΛΑΜΠΑ

Υπόνοια συμπόνιας

Σε σκέφτομαι σαν έναν άνθρωπο που η φορά του ανέμου υπερισχύει της ισορροπίας του.
Σαν έναν άνθρωπο του δρόμου που προσπαθεί να καθαρίσει τα ρούχα του.
Σαν ένα προϊόν που ανακυκλώθηκε και έχασε όλα του τα στοιχεία θρέψης.
Σαν αίμα που έχασε τη ζωντάνια του κόκκινου και απλώνεται καφετί στα χρόνια του.
Σαν μια θάλασσα που δεν βλέπει λιμάνια και φάρους.
Δεν μπορώ να σε λυπάμαι γιατί αυτό σημαίνει πως κάποτε σε αγάπησα.
Δεν μπορώ ούτε να σε σημειώνω γιατί αυτό προϋποθέτει.. εμένα.
Δεν μπορώ να σου προσφέρω τίποτα άλλο...
Λυπάμαι...
Για σένα..
Υπαινίσσομαι...συμπόνια.
Σαν ευχή για τις ατέλειωτες νύχτες σου.

Μαρία Βούλγαρη,Υπόνοια συμπόνιας

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

Οι ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  ΑΡΧΗΣ ξεκίνησαν το 2016 και  είναι μικρές κουκκίδες παρατήρησης στην μεγάλη αρένα που καθημερινά παλεύουν ο Άνθρωπος,τα ανθρωπάκια και η Αγάπη.
Η άνιση μάχη.
Η ευχή ενός δίκαιου δρόμου.

Σκουπίδια από μέρες

Πέρασαν οι μέρες που με άκουγες..σαν ολοκληρωμένο άλμπουμ.
Οι  μέρες που σχολίαζες τις συγχορδίες μας και γελούσες.
Που άλλαζες τις χορδές στις νύχτες μας...
Που γυρνούσες παρτιτούρες και με σκέπαζες..
Δεν έφτασαν τα χρόνια να με ακούσεις χωρίς θόρυβο..
Χωρίς τα συνηθισμένα μου παράσιτα...
Πέρασαν οι μέρες..και εσύ επιμένεις να αντιγράφεις τις μόνες λέξεις που κρατώ.
Κάποιες λίγες φορές σαρώνω τα φύλλα που δεν σκούπισες και από κάτω βρίσκω μόνο σκουπίδια.
Όχι από γιορτές...
Μόνο σκουπίδια που τραγούδησες.
Ο χρόνος πια μετρά μόνο από μέρες που πέρασαν.
Εσύ..πάντα να τις προσπερνάς και να τις περνάς ευλαβικά.
Σαν άδειο σαρκίο χωρίς μουσική.
Σαν ένα πορνείο γεμάτο νόμιμες πράξεις.
Πέρασαν οι μέρες...
Και θα περνούν...
Σαν...τα μόνα σκουπίδια που θα ακούς.

Μαρία Βούλγαρη,Σκουπίδια από μέρες
ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΡΥΠΙΑΣ ΤΣΕΠΗΣ

Τηλεφώνημα...

Σήμερα μου τηλεφώνησε ένα τραγούδι...
Άργησες ,μου είπε,αλλά εγώ σε περιμένω εκεί που με άφησες..
Που είσαι;;; είπα.
Στο φανάρι της πόλης που αγκαλιάζει όσα άφησες.
Θα επιστρέφουμε.


Μαρία Βουλγαρη,Σύντομα φιλιά στον Μολδάβα.

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ...ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ

Τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ..ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ είναι αφιερωμένα στον Π.
Για τα τσιγάρα μας,τα ταξίδια μας,τα σχέδια μας και κυρίως τη ζωή.
Αυτή που αφήσαμε..και αυτή που μας περιμένει στα φανάρια της κόκκινης πόλης.

ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ

"ΓΙΟΡΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΙΡΗΝΗ"
Μια γιορτή για τις ζωές που δεν τα παρατούν,δεν εγκαταλείπουν,δεν το βάζουν κάτω.
Με αναπνοές αισιοδοξίας!
Με κινήσεις "πολεμιστών"του μέλλοντος!
Με "βουνά" ολόφωτα!
Με "δέντρα"πολύχρωμα!
Με "χορευτές"σε βήματα ανθρωπιάς!
Σε τεράστια άλματα!
Μια γιορτή με τη γιόγκα για τον άνθρωπο,γύρω από τον άνθρωπο,πάντα στον άνθρωπο!
Για όλους όσους η δυσκολίες τους κάνουνι να θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο μετά μανίας!
Σας προσκαλούμε!!!
Έρχεστε;;;

Σάββατο 17 Δεκέμβρη
17:00 -19:00
ΣΤΕΓΗ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ,Κολοκοτρώνη 36 -Χαΐδάρι

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΝΟΥΜΕ:
Παιδικές πάνες, σαπούνια , αφρόλουτρα παιδικά και ενηλίκων, ταμπόν, σαμπουάν, οδοντόκρεμες, μωρομάντηλα, κρέμες παιδικές καλλυντικές. 

Μη ξεχάσετε το στρωματάκι σας!!!

********************************************************************************

"Η Γιόγκα για τους πρόσφυγες θα πραγματοποιηθεί ένα όμορφο απόγευμα, με δυο ώρες πρακτικής γιόγκα που θα διδάξει η Σοφία Μιράντα Σολδάτου, απο το Nataraja Yoga Center, με πολύ χαρά!

Ο γρηγορότερος και πιο σίγουρος τρόπος για ανυψώσουμε τις ζωές μας είναι να ανυψώσουμε τη ζωή των άλλων. Μέσα από την πράξη της προσφοράς επεκτείνουμε τη δική μας ικανότητα για χαρά και συμπόνια και τελικά, τροφοδοτούμε την έμφυτη επιθυμία μας να μοιραστούμε την καλοσύνη που υπάρχει στις καρδιές μας με τους γύρω μας!

Σε αυτό το ανοικτό μάθημα θα εξερευνήσουμε αυτά τα θέματα μέσω μιας εγκάρδιας πρακτικής, η οποία θα είναι κατάλληλη για όλα τα επίπεδα ασκούμενων! "