Προσευχή...

Δος ημίν σήμερον
την πάχνη
τη δροσιά
μιαν αίσθηση υγρή
που η ρημαγμένη έρημός μας
χρόνια καρτερεί.

Δος ημίν σήμερον
τη φλόγα
την υποψία
την επανάσταση
στης βάρβαρης ισοπέδωσης το ρόγχο,
στης αδηφάγας κατανάλωσης τον βρόγχο.

Δος ημίν σήμερον
τη γνησιότητα
την ειλικρίνεια
την απλότητα
γιατί τα φτιασιδώματα μας έσκαψαν το πρόσωπο
κι αγνώριστο πια έγινε της μάνας γης το μέτωπο.

Δος ημίν σήμερον
την αγάπη
την ειρήνη
την ήρεμη θάλασσα
γιατί οσονούπω"κάνουμε πανιά"
οι στάχτες τους θόλωσαν την ματιά.

Δος ημίν σήμερον
γιατί αύριο θα είναι πολύ αργά.

Λευτέρης Λαζαρίδης

Ο Λευτέρης Λαζαρίδης γεννήθηκε το 1947 στον Πειραιά.Τελείωσε τη φιλοσοφική σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών με υποτροφίες του ΙΚΥ.

Υπηρέτησε επί τριετία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στην ορεινή Ηλεία ως καθηγητής και δ/της ,επί δεκαεξαετία στο 1ο γυμνάσιο Δραπετσώνας ως υποδιευθυντής και Δ/ντης  και επί δεκαπενταετίας στο 2ο γυμνάσιο Κερατσινίου ως δ/ντης. Αποφοίτησε από τη ΣΕΛΜΕ Αθηνών (1979-80) με άριστα.
Για την εκπαιδευτική και πολιτιστική του δράση τιμήθηκε από τους δήμους Δραπετσώνας και Κερατσινίου,από Δημοτικές κινήσεις,Περιβαντολογικά κέντρα,Ιερούς ναούς,Κοινωνικούς φορείς, Αθλητικές οργανώσεις και Εκπαιδευτικά Ιδρύματα.

Έχει δημοσιεύσει άρθρα εκπαιδευτικού και κοινωνικού περιεχομένου στον τοπικό τύπο,καθώς και δύο ποιητικές συλλογές(Νήδυμα Χαμόγελα ,Ίσως).

**********************************************************************

Ο Λευτέρης είναι ο πρώτος άνθρωπος που διάβασε τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ όταν αυτά ακόμα κατοικούσαν σε σκόρπιες σημειώσεις.

Ο πρώτος άνθρωπος που μου είπε :"Φύγατε!!!"

Τον ευχαριστώ γιατί στάθηκε δίπλα σε εμένα και στο πρώτο μου βιβλίο ως γνήσιος πατέρας και δάσκαλος.

 

 

 

 

Μ’ αγαπάς;

Έμαθα καναδέζικο μυθιστόρημα
από μια μικρή Σαλονικιά
που διάβαζε Klebi* απ’ τη πένα μου.

Ήτανε ο κοινός μας παρανομαστής
η γλώσσα.
Παίζαμε παιχνίδια σε δύο γλώσσες,
σε μια τρίτη συζητούσαμε.

Ελληνικά μου μάθαινε αυτή
και εγώ σ’ αυτήν τουρκικά,
όσο μπορούσα.
Αποχωρούσαμε μετά και κάναμε έρωτα στ’ αγγλικά.

Έμειναν μισοτελειωμένα τα ελληνικά μου, κι όμως
έμαθα όλες τις λέξεις περί αγάπης.
Όσον αφορά τις υπόλοιπες λέξεις
δε μου ‘ρχεται να τις πω άλλωστε
ούτε στ’ αγγλικά, ούτε στα τουρκικά
ούτε σε μια άλλη γλώσσα που δε θα τη μάθω ποτέ.

Roni Margulies
* O Cahit Klebi είναι τούρκος ποιητής

Μετάφραση: Μουσταφά Τσολάκ

Προπαγάνδα...

Θέλω να διαβάσω ένα ποίημα ερωτικό
Στο μεταξύ,φοβάμαι.
Έρχονται τόσα κύματα καφετιά και πνίγουν τη δική μου αγάπη
"Να πάω πρώτα να πλυθώ"μου λέει.
Οι φίλοι μου με προσβάλουν πριν το τέλος
Γίνονται συγκαταβατικοί.
Ένα ποίημα ερωτικό που κάθησα να γράψω
άσπρισαν τα μαλλιά του
με τεχνικές έσωνε το πάθος του
κοιτούσε το ρολόι
Εκεί,στον τοίχο κρεμασμένο
Κάτι σωσμένο  από το ενεχυροδανειστήριο.
Μετά με χαιρέταγε.
Ποτέ δεν καταλαβαίνεις όταν τα ζεις.

Νίκος Κυριακίδης


Ο Νίκος Κυριακίδης γεννήθηκε το 1960 πίσω απ' τα προσφυγικά του Αϊ-Σώστη. Είναι μαθηματικός. Πρωτοεμφανίστηκε στο διαδίκτυο το 2011.

Οι  "Δρόμοι με ματωμένα γόνατα"(Ars Poetica) είναι το πρώτο του βιβλίο.Ακολουθεί το "Γύμνασμα"(Συμπαντικές Διαδρομές).

Τον Νίκο μας τον έφεραν "οι άνεμοι του διαδικτύου".

Από τότε "σημειώνεται"ως αγαπημένος ποιητής στις μέρες μας και κυρίως στα έργα μας.

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Ανυπόμονα παρούσα...

Με σκέφτεσαι...
Το διάστημα που μεσολαβεί από το "με"στο ρήμα εμπεριέχει όλα τα "σε".
και την πράξη του ρήματος...
Ανυπόμονα παρούσα!

Μαρία Βούλγαρη,Αξίες

Σημειώσεις Εσωτερικού Χώρου(2017)

Αθώα και ολόκληρη...

Σε σκέφτομαι...
Το διάστημα που μεσολαβεί από το "σε" στο ρήμα εμπεριέχει όλα τα "με"...
και την πράξη του ρήματος...
Αθώα και ολόκληρη!

Μαρία Βούλγαρη,Αξίες

Σημειώσεις Εσωτερικού Χώρου(2017)

Μη φοβάσαι...

Κάθε μέρα προχωρώ και φοβάμαι πως ξεχαστήκαμε στην Αθήνα...

Κάθε φορά που γυρνώ την πλάτη μου στο δρόμο:

Τα λιοντάρια ξεκολλούν από την γέφυρα των Λεόντων...

Οι στέγες της Πράγας φτύνουν πάνω μου τα κεραμίδια τους...

Οι βάρκες βουλιάζουν στα πεζοδρόμια...

Τα διχοτομημένα προάστια φωνάζουν "Αφήστε μας"...

Τα σακίδια κρύβονται τρομαγμένα...

Κάθε μέρα φοβάμαι πως τα μαγνητάκια θα παρελάσουν στα όνειρα και θα με ποδοπατήσουν ως...προδότη!

Φοβάμαι....

Και κάθε μέρα που φοβάμαι...στέλνεις ακόμα ένα μήνυμα από την εντατική της ζωής σου.

"Μη φοβάσαι"

Έτσι... 

Όλα γυρίζουν στις θέσεις τους και τα λιοντάρια κοιμούνται στα πράσινα κάγκελα.

Μαρία Βούλγαρη,"Μη φοβάσαι"(2016)

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Θα με ξεχνάς και εσύ...

Κάθε φορά που σε βλέπω σαν πρώτη φορά..

Θυμάμαι τα πάντα για σένα...

και ξεχνώ τα πάντα για μένα!

Έτσι...

Θα σε θυμάμαι και θα με ξεχνώ!

Έτσι...

Θα με ξεχνάς και εσύ!

Μαρία Βούλγαρη,Κύκλοι

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

"Δεν ξέρω να αγαπώ"...

Είπε:

"Δεν ξέρω να αγαπώ"...

Και...

Εγένετο πορεία σε άνθρωπο!

Μαρία Βούλγαρη,Πορεία

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ(2016)

Ζητείται μόνο...θάρρος για την ερώτηση.

Τα τραγούδια κυλάνε σαν νερό η το νερό κουβαλά μαζί του τόνους τραγούδια;;;

Πόσες υπερβολές χρειάζονται για να βασανιστείς από "αγάπη";;;

Υπάρχει λήθη για την λήθη;;;

Πόσους κυνικούς κυνόδοντες συγκεντρώνουν οι φοβίες μας για να υπάρχουν;;;;

Πότε φεύγεις αν υπάρχει η περίπτωση να...έρθεις;;;

Στα πόσα ψέματα σου ξεφεύγει η μόνη αλήθεια;;;;


Δεν θα δοθεί ποτέ κάποια απάντηση...
Ζητείται μόνο...θάρρος για την ερώτηση.

Μαρία Βούλγαρη,Βασικές αναπάντητες ερωτήσεις(απόσπασμα)

Όπως..

Σε περιμένω....

Μέσα σε αυτό το περιφραγμένο ρήμα χωρούν όλα τα ολόκληρα γράμματα μιας πράξης.

Σε περιμένω...

Μέσα σε αυτή την ιερή πρόθεση χωρούν όλα τα μισά μιας ζωής .

Σε περιμένω...

Μέσα σε αυτή την πρόταση προτάσσεσαι ολόκληρος και μόνος.

Σε περιμένω....

Σαν και όπως!
Όπου και παντού!
Πάντα σαν.. πάντα .
Για λίγο και ίσως.
Χωρίς σαν όλα!

Κυρίως..όπως!

Μαρία Βούλγαρη,Όπως...

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)