Είς χουν και αέρα...

Και οι άνθρωποι ρούφηξαν την γενέθλια εισπνοή τους σε έναν κόσμο προ αιώνων... παράλογο.
Την πρώτη ημέρα μεγάλωσαν μόνο τα μάτια τους για να χαίρονται ουρανό.
Την δεύτερη μέρα επιθύμησαν.
Και την τρίτη άρχισαν να εξαφανίζουν ο ένας τον άλλο.

Κάποιοι είπαν πως τα μάτια τους μεγαλώνοντας δεν χόρταιναν..
Κάποιοι άλλοι είπαν πως έτσι γίνηκαν οι άνθρωποι...
Μισοί σε ολόκληρα...να πορεύονται.

Μισοί στο χώμα και μισοί στα σύννεφα
Εις χουν και αέρα...
Μισοί να αγαπούν και μισοί να σκοτώνουν

Στα διαστήματα που μεσολαβούν σκαρφίζονται αρετές και παλεύουν να συναντηθούν με τα μισά τους.
Να διακόψουν την κακοποίηση εαυτών.
Να μαγειρέψουν τέχνη μπας και σωθούν από την έκτιση της κοινής ποινής που λέγεται...θάνατος.
Να γράψουν δυό αράδες στα οστά τους και κανά δυό τραγούδια σιωπής στα μάτια τους...

Μαρία Βούλγαρη,Ανάγνωση Ανθρώπων(2019)


Καλή μας φώτιση, φίλοι μου!!!
Περισσότερη σιωπή και λιγότερη...ποίηση.
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ



Έργο της Mirjam Appelhof