Κάποτε σε μια πρακτική της γιόγκα,ο αγαπημένος μου δάσκαλος,είπε:
"Παρατηρείστε το καινούργιο σχήμα που παίρνει το σώμα σας στην άνετη θέση,ακριβώς αυτή την στιγμή."
Μήνες μετά, οι λέξεις του στριφογύριζαν στο μυαλό μου... σε κάθε πρακτική.
Το σώμα στην γιόγκα αλλάζει σχήματα και γίνεται αυτό που εμείς επιτρέπουμε να γίνει.
Τον πρώτο καιρό έχει μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρείς πόσο μακραίνουν τα χέρια σου με κάθε εισπνοή.
Πόσο πονάνε τα πόδια σου όταν τα "καρφώνεις"στο στρώμα.
Τι κάνω ακριβώς όταν βρίσκομαι με το κεφάλι στο πάτωμα και τα πόδια στον τοίχο...
Η σπονδυλική στήλη αρχίζει να ζεσταίνεται και να συνομιλεί με τα υγρά που την συντροφεύουν.
Όλα κυλούν σαν ένα νερό που πέφτει από τα πέλματα προς το κεφάλι και αντίστροφα.
Πως νιώθω ...και ποιος είμαι τούτη τη στιγμή...
Όταν το σώμα αλλάζει σχήμα ..πονάει.
Και αγανακτεί γιατί του χαλάς την ησυχία της μακάριας και βολικής ακαμψίας του.
Τι γίνεται όμως όταν αρχίζει και το μυαλό να αλλάζει τα δικά του σχήματα;;;;
Πόσες φορές γινόμαστε κουβάρια και τετράγωνα αιχμηρά σε μια..επικοινωνία μας;;;;
Πόσες φορές αλλάζουμε μορφές και σχήματα προκειμένου να αποφύγουμε τον πόνο μιας σχέσης,μιας συνομιλίας,μιας διαπίστωσης;;;
Όταν το μυαλό αλλάζει σχήματα...δεν νιώθει τίποτα.
Η δουλειά του είναι και αυτή.
Μεταμορφώνεται σε τέρας,σε νεράιδα,σε αθώα,σε φρικτά....
Μια ατελείωτη διαδρομή αλλαγής ,πόνου,ευχαρίστησης,ανακάλυψης...
Το σώμα και το μη..σώμα.
Αυτό που ακουμπώ και αυτό που δεν βλέπω.
Η αλήθεια και η περίπου αλήθεια.
Για να φτάσεις στους τόπους του μεταξιού θα περάσεις μέσα από σχήματα και υλικά σκληρά.
Μέσα από πόνο και διαστρέβλωση.
Θα αλλάξεις.
Θα παρατηρήσεις.
Θα κλάψεις και θα πιστέψεις.
Τα σχήματα είναι μια αδιαμφισβήτητη διαδικασία εξημέρωσης.
Μια καθημερινή βεβαιότητα εξέλιξης.
Μια διαδικασία προ αιώνων ...δική σου.
Δική μου.
Μαρία
ΙΚΕΤΕΣ ΣΤΟ...ΣΤΡΩΜΑ
Φώτο :Ulrike Reinhold
"Παρατηρείστε το καινούργιο σχήμα που παίρνει το σώμα σας στην άνετη θέση,ακριβώς αυτή την στιγμή."
Μήνες μετά, οι λέξεις του στριφογύριζαν στο μυαλό μου... σε κάθε πρακτική.
Το σώμα στην γιόγκα αλλάζει σχήματα και γίνεται αυτό που εμείς επιτρέπουμε να γίνει.
Τον πρώτο καιρό έχει μεγάλο ενδιαφέρον να παρατηρείς πόσο μακραίνουν τα χέρια σου με κάθε εισπνοή.
Πόσο πονάνε τα πόδια σου όταν τα "καρφώνεις"στο στρώμα.
Τι κάνω ακριβώς όταν βρίσκομαι με το κεφάλι στο πάτωμα και τα πόδια στον τοίχο...
Η σπονδυλική στήλη αρχίζει να ζεσταίνεται και να συνομιλεί με τα υγρά που την συντροφεύουν.
Όλα κυλούν σαν ένα νερό που πέφτει από τα πέλματα προς το κεφάλι και αντίστροφα.
Πως νιώθω ...και ποιος είμαι τούτη τη στιγμή...
Όταν το σώμα αλλάζει σχήμα ..πονάει.
Και αγανακτεί γιατί του χαλάς την ησυχία της μακάριας και βολικής ακαμψίας του.
Τι γίνεται όμως όταν αρχίζει και το μυαλό να αλλάζει τα δικά του σχήματα;;;;
Πόσες φορές γινόμαστε κουβάρια και τετράγωνα αιχμηρά σε μια..επικοινωνία μας;;;;
Πόσες φορές αλλάζουμε μορφές και σχήματα προκειμένου να αποφύγουμε τον πόνο μιας σχέσης,μιας συνομιλίας,μιας διαπίστωσης;;;
Όταν το μυαλό αλλάζει σχήματα...δεν νιώθει τίποτα.
Η δουλειά του είναι και αυτή.
Μεταμορφώνεται σε τέρας,σε νεράιδα,σε αθώα,σε φρικτά....
Μια ατελείωτη διαδρομή αλλαγής ,πόνου,ευχαρίστησης,ανακάλυψης...
Το σώμα και το μη..σώμα.
Αυτό που ακουμπώ και αυτό που δεν βλέπω.
Η αλήθεια και η περίπου αλήθεια.
Για να φτάσεις στους τόπους του μεταξιού θα περάσεις μέσα από σχήματα και υλικά σκληρά.
Μέσα από πόνο και διαστρέβλωση.
Θα αλλάξεις.
Θα παρατηρήσεις.
Θα κλάψεις και θα πιστέψεις.
Τα σχήματα είναι μια αδιαμφισβήτητη διαδικασία εξημέρωσης.
Μια καθημερινή βεβαιότητα εξέλιξης.
Μια διαδικασία προ αιώνων ...δική σου.
Δική μου.
Μαρία
ΙΚΕΤΕΣ ΣΤΟ...ΣΤΡΩΜΑ
Φώτο :Ulrike Reinhold
