Ποίηση. Αυτή τη λέξη θα πρέπει να την σεβαστώ. Λίγοι την σεβάστηκαν και αυτούς ακολουθώ.
Ο πόθος, το πάθος, τα χρώματα, το όραμα. Ναι το όραμα μιας άλλης εποχής όπου δεν θα υπάρχει τίποτα μισό˙ είναι η ποίησή μας. Αυτό το όραμα το λέω Άνοιξη. Μπορούσα να το λέω και κοπριά δεν έχει σημασία. Λέξη είναι και αυτή. Το μόνο που αυτή την χαρίζω σε όσουςπαριστάνουν τους ποιητές καθισμένοι σε πολυθρόνες με τις γυναικούλες τους και τα παιδιά τους, που είναι πρώτα κληρονόμοι και μετά παιδιά. Εμείς θα συνεχίσουμε έτσι όπως γεννηθήκαμε, όπως μεγαλώσαμε όπως μάθαμε την μελαγχολία, την μοναξιά, την αυτοθυσία, τον έρωτα, την τιμιότητα στις σχέσεις των ανθρώπων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα θα είμαστε μια σφιγμένη γροθιά που θα κοιτάει τον ουρανό!
Ο πόθος, το πάθος, τα χρώματα, το όραμα. Ναι το όραμα μιας άλλης εποχής όπου δεν θα υπάρχει τίποτα μισό˙ είναι η ποίησή μας. Αυτό το όραμα το λέω Άνοιξη. Μπορούσα να το λέω και κοπριά δεν έχει σημασία. Λέξη είναι και αυτή. Το μόνο που αυτή την χαρίζω σε όσουςπαριστάνουν τους ποιητές καθισμένοι σε πολυθρόνες με τις γυναικούλες τους και τα παιδιά τους, που είναι πρώτα κληρονόμοι και μετά παιδιά. Εμείς θα συνεχίσουμε έτσι όπως γεννηθήκαμε, όπως μεγαλώσαμε όπως μάθαμε την μελαγχολία, την μοναξιά, την αυτοθυσία, τον έρωτα, την τιμιότητα στις σχέσεις των ανθρώπων.
Όπως τότε, έτσι και τώρα θα είμαστε μια σφιγμένη γροθιά που θα κοιτάει τον ουρανό!
ΑΝΟΙΞΗ, ΑΝΟΙΞΕ ΜΟΥ!
Πάμπος Φιλίππου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου