Παρασκευή βράδυ..
Γύρω στις 23:00 ..
Η πόλη άδειασε...
Οι θόρυβοι τελείωσαν για απόψε..
Φύσηξε αέρας κίτρινος και ζεστός ξαφνικά..
Παρασκευή βράδυ μη πάρεις καμιά απόφαση.
Κυρίως για βόλτα.
Έξω από τις πόρτες βλέπεις μόνο τις γάτες..
Μόνο το βράδυ της Παρασκευής δεν είναι αδέσποτες και αυτό γιατί είναι όλοι οι άλλοι.
Πιάνουν θέση στις εισόδους των πολυκατοικιών και παρακολουθούν τα παπούτσια.
Αν τελικά πάρεις την απόφαση βόλτας δεν θα συναντήσεις ψυχή στους δρόμους.
Ελπίζεις πως θα ακούσεις ήχους από φιλιά,από ποτά,από καρδιά..μα ο μόνος ήχος που θα ακούς θα είναι το γέλιο μιας γάτας.
Που πήγαν ρε γαμώτο τα παπούτσια;;;
Οι δρόμοι κάποτε ήταν γεμάτοι αποφάσεις.Κυρίως βόλτας!
Τώρα σιωπή και η γλώσσα της γάτας να καθαρίζει ότι ...μπορεί!
Περπατάς λίγο,στρίβεις στο επόμενο τετράγωνο...και μια από τα ίδια.
Άδειοι δρόμοι και γάτες στις εισόδους.
Άνετες,σίγουρες,ήσυχες για το βράδυ αυτό.
Σταματάς στο βρώμικο πάρκο που κάποτε το έλεγες δωμάτιο και αναρωτιέσαι:
Αξίζει αυτή η βόλτα έστω και ένα μου τσιγάρο;;;
Σε κλάσματα δευτερολέπτου το έχεις ανάψει και σκέφτεσαι την ερώτηση..άλλη μια φορά κατόπιν εορτής..
Εξακολουθεί να είναι βράδυ και ακόμα περισσότερο Παρασκευής.
Επιμένεις να είσαι έξω,επιμένεις να περιμένεις,να μιλάς,να πιστεύεις,να μην αλλάζεις το φυσικό σου,να ψάχνεις για παπούτσια που θα σου κάνουν παρέα...
Το τσιγάρο έσβησε..εδώ και ώρα...
Επιστρέφεις τελικά...
Ακόμα Παρασκευή...ακόμα βράδυ..
Η γάτα ακόμα στην είσοδο.
Τα παράθυρα της πολυκατοικίας σου όλα ανοιχτά...
Φώτα,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι...και ο "γλυκός" επίμονος ήχος του Skype να φέρνει μια ανατολή Σαββάτου.
Στις οθόνες που τις βάπτισαν...βόλτα!
Στα δωμάτια που τα βάπτισαν...καρδιές!
Στις πόλεις με τις γάτες!
Μόνο!
Μαρία Βούλγαρη,Το "κακό" φυσικό μου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ..ΤΗΝ "ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"
(για τον χρόνο και τον άνεμο)
Γύρω στις 23:00 ..
Η πόλη άδειασε...
Οι θόρυβοι τελείωσαν για απόψε..
Φύσηξε αέρας κίτρινος και ζεστός ξαφνικά..
Παρασκευή βράδυ μη πάρεις καμιά απόφαση.
Κυρίως για βόλτα.
Έξω από τις πόρτες βλέπεις μόνο τις γάτες..
Μόνο το βράδυ της Παρασκευής δεν είναι αδέσποτες και αυτό γιατί είναι όλοι οι άλλοι.
Πιάνουν θέση στις εισόδους των πολυκατοικιών και παρακολουθούν τα παπούτσια.
Αν τελικά πάρεις την απόφαση βόλτας δεν θα συναντήσεις ψυχή στους δρόμους.
Ελπίζεις πως θα ακούσεις ήχους από φιλιά,από ποτά,από καρδιά..μα ο μόνος ήχος που θα ακούς θα είναι το γέλιο μιας γάτας.
Που πήγαν ρε γαμώτο τα παπούτσια;;;
Οι δρόμοι κάποτε ήταν γεμάτοι αποφάσεις.Κυρίως βόλτας!
Τώρα σιωπή και η γλώσσα της γάτας να καθαρίζει ότι ...μπορεί!
Περπατάς λίγο,στρίβεις στο επόμενο τετράγωνο...και μια από τα ίδια.
Άδειοι δρόμοι και γάτες στις εισόδους.
Άνετες,σίγουρες,ήσυχες για το βράδυ αυτό.
Σταματάς στο βρώμικο πάρκο που κάποτε το έλεγες δωμάτιο και αναρωτιέσαι:
Αξίζει αυτή η βόλτα έστω και ένα μου τσιγάρο;;;
Σε κλάσματα δευτερολέπτου το έχεις ανάψει και σκέφτεσαι την ερώτηση..άλλη μια φορά κατόπιν εορτής..
Εξακολουθεί να είναι βράδυ και ακόμα περισσότερο Παρασκευής.
Επιμένεις να είσαι έξω,επιμένεις να περιμένεις,να μιλάς,να πιστεύεις,να μην αλλάζεις το φυσικό σου,να ψάχνεις για παπούτσια που θα σου κάνουν παρέα...
Το τσιγάρο έσβησε..εδώ και ώρα...
Επιστρέφεις τελικά...
Ακόμα Παρασκευή...ακόμα βράδυ..
Η γάτα ακόμα στην είσοδο.
Τα παράθυρα της πολυκατοικίας σου όλα ανοιχτά...
Φώτα,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι,άνθρωποι...και ο "γλυκός" επίμονος ήχος του Skype να φέρνει μια ανατολή Σαββάτου.
Στις οθόνες που τις βάπτισαν...βόλτα!
Στα δωμάτια που τα βάπτισαν...καρδιές!
Στις πόλεις με τις γάτες!
Μόνο!
Μαρία Βούλγαρη,Το "κακό" φυσικό μου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ..ΤΗΝ "ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"
(για τον χρόνο και τον άνεμο)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου