Αρχή Κυριακής

Η μόνη αντίδραση που μας απέμεινε είναι η Κυριακή.
Όχι μια οποιαδήποτε Κυριακή.
Μια Κυριακή που δεν χρειάζεται να φορέσεις ρούχα σιδερωμένα.
Δεν χρειάζεται να στρατολογήσεις τις κοινωνικές αποκριάτικες στολές σου.
Χωρίς να δώσεις το παρόν σε επικίνδυνα καθεστώτα καθημερινότητας.
Μας απέμεινε η Κυριακή ..
Σαν μια κρυμμένη καραμέλα στα συρτάρια μας που  σώζει από την υπογλυκαιμία των φορτίων.
Μια Κυριακή με τα ρούχα που γουστάρουμε και μας κάνουν να αναπνέουμε σαν μωρά.
Με φίλους που μας θυμούνται όπως εμείς δεν μπορούμε πια.
Με φαγητό..με σιωπές...με φωνές...με χάρτες..με καμιά κριτική.
Μας απέμεινε η  Κυριακή...
Σαν...εαυτός που βγαίνει από τα χρονοντούλαπα που τον φυλάξαμε με ναφθαλίνη.
Σαν απόφαση  να του δώσουμε αέρα και εισιτήρια.
Σαν...έξοδος σε μια έξοδο στις αρχές της αρχής.
Μια Κυριακή να με αγαπάς και να σε αγαπώ.
Χωρίς κενά και συντακτικά.
Μια Κυριακή...για πολλές ακόμα!

Μαρία Βούλγαρη,Κυριακή
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)