Μη φοβάσαι...

Κάθε μέρα προχωρώ και φοβάμαι πως ξεχαστήκαμε στην Αθήνα...

Κάθε φορά που γυρνώ την πλάτη μου στο δρόμο:

Τα λιοντάρια ξεκολλούν από την γέφυρα των Λεόντων...

Οι στέγες της Πράγας φτύνουν πάνω μου τα κεραμίδια τους...

Οι βάρκες βουλιάζουν στα πεζοδρόμια...

Τα διχοτομημένα προάστια φωνάζουν "Αφήστε μας"...

Τα σακίδια κρύβονται τρομαγμένα...

Κάθε μέρα φοβάμαι πως τα μαγνητάκια θα παρελάσουν στα όνειρα και θα με ποδοπατήσουν ως...προδότη!

Φοβάμαι....

Και κάθε μέρα που φοβάμαι...στέλνεις ακόμα ένα μήνυμα από την εντατική της ζωής σου.

"Μη φοβάσαι"

Έτσι... 

Όλα γυρίζουν στις θέσεις τους και τα λιοντάρια κοιμούνται στα πράσινα κάγκελα.

Μαρία Βούλγαρη,"Μη φοβάσαι"(2016)

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ