Κάθε άνθρωπος και μια Ιστορία.
Κάθε Ιστορία και μια Λέξη.
Κάθε Λέξη και ένας εσωτερικός μονόλογος.
Κάποιες φορές νιώθουμε τραγική μοναξιά στους μονολόγους αυτούς και φιλοξενούμε και άλλες Ιστορίες.
Έτσι.. ξεκινά μια ατελείωτη συζήτηση με τραύματα,κουράγια,προσδοκίες και απουσίες.
Ο ένας εσωτερικός μονόλογος συζητά με τον άλλο.
Η επινόηση αγκαλιάζεται με μια άλλη.
Εφευρίσκουμε ψέματα και αρετές για να φέρουμε εις πέρας τον διάλογο.
Λείπουμε σε όσα πραγματικά είμαστε..
Στο τέλος...ιδρώνουμε.
Ανοίγουμε πόρτα σε πρόσωπα,μετά βαριόμαστε και τους την κλείνουμε κατάμουτρα.
Ματώνουμε...
Έτσι.. ξεκινά μια ατελείωτη συζήτηση με τραύματα,κουράγια,προσδοκίες και απουσίες.
Ο ένας εσωτερικός μονόλογος συζητά με τον άλλο.
Η επινόηση αγκαλιάζεται με μια άλλη.
Εφευρίσκουμε ψέματα και αρετές για να φέρουμε εις πέρας τον διάλογο.
Λείπουμε σε όσα πραγματικά είμαστε..
Στο τέλος...ιδρώνουμε.
Ανοίγουμε πόρτα σε πρόσωπα,μετά βαριόμαστε και τους την κλείνουμε κατάμουτρα.
Ματώνουμε...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου