Τα Χριστούγεννα που είναι στον δρόμο...

Τις παγωμένες νύχτες να σκέφτεσαι πως στα μικρά σακουλάκια
κοιμούνται οι μεγάλες γιορτές.
Ήσυχα και λαμπρά.
Αθόρυβα και τρυφερά.
Σαν αυτά τα μικρά κουδουνάκια που σου θυμίζουν πως πρέπει να σε πιστέψεις για να ακούσεις.
Πως πρέπει να σε προφυλάξεις για να σε περπατήσεις.
Πως πρέπει να σε αγαπήσεις για να σε προχωρήσεις.
Ήσυχα.
Αθόρυβα.
Ανάποδα και αντίστροφα.
Με γραφή από αριστερό χέρι.
Με μάτια ορθάνοιχτα κλειστά.
Τις παγωμένες νύχτες να σκέφτεσαι πως κάθε νέος άνθρωπος είναι μια καινούργια χώρα με χάρτες..
Και ένα καινούργιο ταξίδι να σημειώσεις.
Με σεβασμό..
Τις παγωμένες νύχτες...
Να τις αγαπάς...
Σαν τα πιο καλά σου Χριστούγεννα που ακόμα δεν ήρθαν.. μα είναι στον δρόμο!
Ακούς;;;;

Μαρία Βούλγαρη,Στις μεγάλες νύχτες των Χριστουγέννων σου
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)