Υπόνοια συμπόνιας

Σε σκέφτομαι σαν έναν άνθρωπο που η φορά του ανέμου υπερισχύει της ισορροπίας του.
Σαν έναν άνθρωπο του δρόμου που προσπαθεί να καθαρίσει τα ρούχα του.
Σαν ένα προϊόν που ανακυκλώθηκε και έχασε όλα του τα στοιχεία θρέψης.
Σαν αίμα που έχασε τη ζωντάνια του κόκκινου και απλώνεται καφετί στα χρόνια του.
Σαν μια θάλασσα που δεν βλέπει λιμάνια και φάρους.
Δεν μπορώ να σε λυπάμαι γιατί αυτό σημαίνει πως κάποτε σε αγάπησα.
Δεν μπορώ ούτε να σε σημειώνω γιατί αυτό προϋποθέτει.. εμένα.
Δεν μπορώ να σου προσφέρω τίποτα άλλο...
Λυπάμαι...
Για σένα..
Υπαινίσσομαι...συμπόνια.
Σαν ευχή για τις ατέλειωτες νύχτες σου.

Μαρία Βούλγαρη,Υπόνοια συμπόνιας

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)

Οι ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ  ΑΡΧΗΣ ξεκίνησαν το 2016 και  είναι μικρές κουκκίδες παρατήρησης στην μεγάλη αρένα που καθημερινά παλεύουν ο Άνθρωπος,τα ανθρωπάκια και η Αγάπη.
Η άνιση μάχη.
Η ευχή ενός δίκαιου δρόμου.