Κάποιοι άνθρωποι φτάνουν μέχρι εκεί.....
Κάποιοι άλλοι φτάνουν πιο μακριά μα δεν το γνωρίζουν....
Κάποιοι άλλοι, πάλι,φτάνουν ακόμα πιο μακριά μα δεν το θέλουν...
Κάποιους τους βάζουμε εμείς να φτάσουν μέχρι εκεί που μπορούμε....
Και κάποιοι φτάνουν τόσο μακριά που μόνο το νερό γνωρίζει.
Μαρία Βούλγαρη,Κανόνες Βροχής (2018)
Ομόκεντρους κύκλους αγάπησε η βροχή.
Τους φαύλους κύκλους τους μοίρασε σε ανθρώπους να περνούν μια ζωή.
Καταδίκασε τα σύνορα και εναντιώθηκε στα τείχη.
Άνθισε πάνω στις λάμπες του δρόμου και στα ανήμπορα μνημεία.
Διεκδίκησε την δική της νομοτέλεια.
Ζωγράφισε Κανόνες.
Για να τηρούνται μόνο από εκείνη και να συνθλίβονται σε ανθρώπους που φτάνουν μέχρι..εκεί.
___________________________________________________________________________
Οι Κανόνες Βροχής ξεκίνησαν στην Πράγα τον Νοέμβρη του 2017.
Η βροχή είναι ο κανόνας της πόλης.
Στα δικά μας μάτια ήταν ένα φαινόμενου νερού που δεν είχαμε συναντήσει στην Αθήνα.
Έμοιαζε με τις κουρτίνες που κλείνουν ήσυχα για να καλύψουν την φασαρία της ψυχής.
Όλα έπεφταν με μια ευαίσθητη συμμετρία.
Μετά..εμφανίστηκαν οι..άνθρωποι που έφταναν..
Κάπου..
Όπου...
Συνεχίζονται...
Φώτο : Josef Sudek,Street in Prague
Κάποιοι άλλοι φτάνουν πιο μακριά μα δεν το γνωρίζουν....
Κάποιοι άλλοι, πάλι,φτάνουν ακόμα πιο μακριά μα δεν το θέλουν...
Κάποιους τους βάζουμε εμείς να φτάσουν μέχρι εκεί που μπορούμε....
Και κάποιοι φτάνουν τόσο μακριά που μόνο το νερό γνωρίζει.
Μαρία Βούλγαρη,Κανόνες Βροχής (2018)
Ομόκεντρους κύκλους αγάπησε η βροχή.
Τους φαύλους κύκλους τους μοίρασε σε ανθρώπους να περνούν μια ζωή.
Καταδίκασε τα σύνορα και εναντιώθηκε στα τείχη.
Άνθισε πάνω στις λάμπες του δρόμου και στα ανήμπορα μνημεία.
Διεκδίκησε την δική της νομοτέλεια.
Ζωγράφισε Κανόνες.
Για να τηρούνται μόνο από εκείνη και να συνθλίβονται σε ανθρώπους που φτάνουν μέχρι..εκεί.
___________________________________________________________________________
Οι Κανόνες Βροχής ξεκίνησαν στην Πράγα τον Νοέμβρη του 2017.
Η βροχή είναι ο κανόνας της πόλης.
Στα δικά μας μάτια ήταν ένα φαινόμενου νερού που δεν είχαμε συναντήσει στην Αθήνα.
Έμοιαζε με τις κουρτίνες που κλείνουν ήσυχα για να καλύψουν την φασαρία της ψυχής.
Όλα έπεφταν με μια ευαίσθητη συμμετρία.
Μετά..εμφανίστηκαν οι..άνθρωποι που έφταναν..
Κάπου..
Όπου...
Συνεχίζονται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου