Σαν κάποιος αθώος που είδε μπροστά στα μάτια του την πρώτη....θλίψη..

[...]

Κάθε μέρα ...πρόσωπα πέφτουν από τα μάτια μας στο χώμα τους.
Κανείς δεν είναι έτοιμος για τις πτώσεις τους,έτσι δεν είναι;;;
Ούτε καν εκείνα.
Ειλικρινά δεν ξέρω που πάνε όταν πέφτουν ακαριαία μπροστά μας...
Δεν προειδοποιούν...δεν σε προετοιμάζουν παρά μόνο πέφτουν και σακατεύονται μπροστά μας.
Οι σχέσεις είναι τόσο περίπλοκο πράγμα ...έτσι τουλάχιστον αποδεικνύει η ιστορία των τραγελαφικών συμβάντων μας.
Των αδιάψευστων γεγονότων μας...
Της ελεγχόμενης κατάντιας μας.
Οι απογοητεύσεις δεν τελειώνουν, φίλη μου,και πόσο έτοιμη να υπάρχω για δαύτες;;;

[...]
στον επόμενο καφέ μας η ιστορία τούτη θα έχει ξεθυμάνει μέσα μου και θα μπορώ να στην αφηγηθώ σαν κάποιος...τρίτος.
Σαν κάποιος αθώος που είδε μπροστά στα μάτια του την πρώτη....θλίψη..
Προς το παρόν σε φιλώ!

Μαρία

Γράμματα στην Μαργαρίτα (Δεκέμβρης 2018)

___________________________________________________________

Τα Γράμματα είναι μικρές σύντομες σκέψεις...τρόμου.
Ανθρωπιάς.
Σεβασμού.
Αγάπης...κυρίως Αγάπης.
Μια προσπάθεια "γνωριμίας"με ανθρώπους που μετράτε μαζί λίγα χρόνια μα μπόλικη ψυχή.
Μια προσπάθεια να πάρουν οι λέξεις τα βάρη και όχι η καρδιά.

Συνεχίζονται.....

Φώτο : Erik Witsoe