Μέρες σαν ευχές....

Μέρες περνούν..
Μέρες αράζουν..
Σαν τα καράβια των Χριστουγέννων που γεμίζουν θάλασσες φωτάκια.
Ύπουλες μέρες,κραυγαλέοι καιροί...
Αλήθειες,δυσκαμψίες,αναποφάσιστα λόγια,σημάδια που πονούν και φεύγουν.

Κάποτε διάβασα το έξης:

Άστο να έρθει.
Άστο να σε πονέσει.
Άστο να θεραπευθεί...
Και άστο να φύγει.

Για αυτό:

Τίποτα δεν θα κρατήσουμε που δεν θέλει να μείνει εδώ.
Που δεν επιθυμεί να ζήσει.
Που δεν λαχταρά να ενωθεί.
Που δεν ονειρεύεται θάλασσες....


Πολλές ευχές από τους ΙΚΕΤΕΣ.
Πασπαλισμένες με σεβασμό σε όσα έρχονται και δεν επιθυμούν να σταθούν!
Θα έχουν πάντα τον καλό τους τον λόγο.

Υγεία και αγάπη,φίλοι μου!
Να είμαστε όλοι καλά!

Μαρία

Φώτο : Κατερίνα Αρβανίτη
Την ευχαριστούμε τόσο μα τόσο πολύ!