Mισοφαγωμένα μήλα

Κανένας  χρόνος δεν είναι πια αρκετός…

Ο μόνος χρόνος που μας αρκεί είναι ο χρόνος της αγάπης.

Αν αποφασίσω θα είναι μόνο γα να σε αγαπήσω.

Αν προχωρήσω θα είναι μόνο για να φτάσω σε σένα.

Κουρέλια πέφτει γύρω μας ο καιρός.

Μη δώσεις σημασία..

Πάντα έτσι έπεφτε..

Κανένας χρόνος δεν είναι πια ιδιοκτησία μας.

Λιακάδες μίσους ανατέλλουν στις ακτές.

Θάλασσες κόκκινες και αδιάφορες…

Η άμμος ξεκολλάει από τα πόδια μας .Φεύγει για να πάει σε άλλες κλεψύδρες.

Κανένας  χρόνος πια δεν είναι αρκετός.

Δεν τους βλέπεις πως αγαπιούνται όλοι;;;

Χωρίς να ξέρουν πως ερωτεύονται...

Από μακριά και με γάντια αποστειρωμένα.

Οι έρωτες είναι γυάλινοι με μισοφαγωμένα μήλα σαν αυτό που άφησε ο Τιούρινγκ στο κομοδίνο του.

Στην θέα ενός επικείμενου αγαπημένου,σφραγίζουν πόρτες ,παράθυρα,τρυπώνουν στην οθόνη του υπολογιστή και αυνανίζονται  μακαρίζοντας την τύχη τους που κάνουν..έστω και αυτό!

Στέλνουν ραβασάκια στην απουσία του ανθρώπου και τα δόντια τους χτυπάνε από τον φόβο..

Κανένας χρόνος δεν είναι πια αρκετός…

Μα και κανένας άνθρωπος…

Πως είναι να αυνανίζεσαι σε μισοφαγωμένα..μήλα;;;

Μαρία Βούλγαρη,Μισοφαγωμένα μήλα
ΙΣΤΟΡΙΕΣ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΛΑΜΠΑ