Οι μεγάλες αγάπες...
ΔΕΝ πάνε στον παράδεισο.
ΔΕΝ πάνε στη λαϊκή αγορά και στις υπεραγορές.
ΔΕΝ συναντιούνται σε Μέσα Μαζικής Μεταφοράς.
ΔΕΝ συχνάζουν στα ίδια στέκια.
ΔΕΝ ακούνε τις ίδιες νότες.
ΔΕΝ μιλούν σχεδόν ποτέ.
ΔΕΝ κοιμούνται στα ίδια μαξιλάρια.
ΔΕΝ βλέπουν τους ίδιους γεωγραφικούς παράλληλους.
ΔΕΝ νυχτώνουν την ίδια στιγμή.
ΣΥΝΗΘΩΣ και τις κάποιες τους φορές..
ΠΑΝΕ σε πλατείες και συλλέγουν λόγια και λέξεις.
ΠΑΝΕ στα μπακάλικα της γης και αγοράζουν παρελθόν.
ΣΥΝΑΝΤΙΟΥΝΤΑΙ στα πεζοδρόμια γιατί δεν διαθέτουν επαρκή εισιτήρια.
ΣΥΧΝΑΖΟΥΝ στα ίδια μπαλκόνια.
ΑΚΟΥΝΕ τις ίδιες φωνές..μα δεν απαντούν ποτέ.
ΚΟΙΜΟΥΝΤΑΙ σε έναν καναπέ στην άκρη της ζωής.
ΒΛΕΠΟΥΝ χάρτες.
και...
ΑΝΑΤΕΛΛΟΥΝ κάθε μέρα μαζί.
Οι μεγάλες αγάπες..δεν είναι μεγάλες.
Δεν είναι αγάπες.
Είναι αυτοί που ακόμα.. δεν έχουν ιστορία και ποιήματα.
Μαρία Βούλγαρη,Αγάπη..σαν Αρχή
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΡΧΗΣ (2016)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου