Κυλιόμενες μέρες σαν λέξεις απαλές...

Κυλιόμενες μέρες σαν λέξεις απαλές.
Σαν λέξεις που ετοιμάζονται μα δεν κατεβαίνουν για να γραφτούν.
Μέρες ηλιόλουστες με διαλείμματα βροχής.
Μαζεύω τα κομάτια σου,μου είπες.
Αυτά που αφήνεις στις χώρες που γελάς.
Για να τα βλέπεις...μέσα από τα μάτια μου.

Ποια είναι η μυστική ουσία που κάνει την καρδιά μας ανυπόμονη;;;
Και ποιος θα γράψει για δαύτη;;;

Όλες μου οι σκηνές άδειασαν και ξαναρχίζω να μετρώ από το ..Ένα.
Ένα...
Ένα....
Δύο..

Μαρία
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ
Μάρτης 2018

Φώτο :ΙΚΕΤΕΣ