"Η βροχή και η απληστία,όλο μαζί,
ο κατακλυσμός και ο βίος που δεν διάγω,
η αίσθηση ότι έσφαλα,
είμαι μια μύγα μες την ψυχή μου
που σπεύδει στην πληγή,
ψάχνοντας την έξοδο στο αίμα,που συντρίβομαι
ώσπου πέφτω κάτω εξαντλημένη,τα πεζοδρόμια
λαμποκοπώντας σαν δάκρυα με καλούν,
έλα να δεις τι συμβαίνει,η βροχή και η απληστία,
η ομορφιά και τα εγκλήματα σ'αυτήν,
η επιθυμία να πεθάνω στην αγκαλιά σου,
ο γιατρός μου απαγόρευσε ν'αγγίζομαι
εκεί που με πονά,υπάρχουν κάτι ιστοί αράχνης
θεραπευτικοί που μεγαλώνουν στα σεντόνια
που πλέον σάπισαν απ'το πολύ ουρείν σφάλμα,
η ζωή είναι τούτη η νύχτα,είναι μια ύαινα,
είναι ασβέστης και άμμος,βροχή και απληστία,
που μας καταβροχθίζει όλους,
τους πάντες και τα πάντα,βρέχει καταρρακτωδώς,
έλα,τι θα κάνουμε;;;
Δεν εκπαιδευτήκαμε για τον ίλιγγο."
Juan Vicente Piqueras,Η ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ
Από την ποιητική συλλογή , "ΑΘΗΝΑ"
Ο Juan Vicente Piqueras γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1960, στο χωριό Λος Ντούκες ντε Ρεκένα, στην Περιφέρεια της Βαλένθια, σε μια περιοχή καστιλιανόφωνη (στην οποία, δηλαδή, κυριαρχούσαν τα καστιλιάνικα κι όχι τα βαλενσιανά, που είναι διάλεκτος της καταλανικής). Το χωριό ήταν μικρό πολύ -200 κατοίκους είχε όλους κι όλους- και η παιδική ηλικία του ποιητή σημαδεύτηκε από την παρατήρηση της φύσης, τη φτώχεια, την αθλιότητα του ύστερου φρανκισμού, τις αγροτικές εργασίες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια Ισπανική Φιλολογία και, τη δεκαετία του ’80, έφυγε κι από την Ισπανία, όπως είχε φύγει από το χωριό του. Δίδαξε ισπανικά σε ένα γαλλικό σχολείο στις όχθες του Λείγηρα (85-86). ΄Το 1985 δημοσίευσε στην περίφημη λογοτεχνική επιθεώρηση “Cuadernos Hispaoamericános” το ποιητικό του έργο “Tentaciones de un héroe derrotado”. Δίδαξε ισπανικά στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Ρώμης και, εδώ και μερικούς μήνες, κατέχει τη θέση Διευθυντού Σπουδών στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας. Πλην της διδασκαλίας ισπανικών σε ξενόγλωσσους, έχει απασχοληθεί στον υποτιτλισμός και τη μεταγλώττιση, ως εκφωνητής ραδιοφώνου, ηθοποιός και διασκευαστής θεατρικών έργων και μεταφραστής (από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρουμανικά). To 1987 οι εκδόσεις STELLE de SASSUOLO, στην Ιταλία, εκδίδουν το έργο: “Castillos de Aquitania”. Το 1991 λαμβάνει το ποιητικό βραβείο José Hierro για το έργο “La palabra cuando”. Το 1994 μεταφράζει στα ισπανικά το έργο “La miel” του Ιταλού ποιητή Tonino Guerra. Αργότερα μετάφρασε το σύνολο του έργου του. Έχει ακόμη μεταφράσει τη συλλογή του Βόσνιου ποιητή Izet Sarajlić “Una calle para mi nombre” (2003) και την ανθολογία της ποιήτριας από την Ρουμανία Ana Blandiana (2006) με τον τίτλο “Cosecha de ángeles”. Το 1999 έλαβε το βραβείο Antonio Machado για την ποιητική του συλλογή “La latitud de los caballos”, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Hiperión. Η τελευταία του συλλογή φέρει τον τίτλο “Palmeras”. Έχει συνεργασθεί με πολλές εφημερίδες, περιοδικά και επιθεωρήσεις. Οι τελευταίες του συλλογές είναι “La edad del agua”¨(2004), “Adverbios de lugar” (2006) και “Aldea” (2006). Για το τελευταίο αυτό έργο, που περιέχει ποιήματα μερικά από τα οποία είχαν αρχίσει αν διαμορφώνονται από το 1980, το βασικό στοιχείο έμπνευσης σε όλα τα ποιήματα βρίσκεται στο χωριό του, τα δε περισσότερα τοποθετούνται ρητρά στο χωριό του. Για το έργο αυτό έλαβε το βραβείο “Valencia” για την ποίηση, από το Ίδρυμα Alfons el Magnànim της Βαλένθια.
ο κατακλυσμός και ο βίος που δεν διάγω,
η αίσθηση ότι έσφαλα,
είμαι μια μύγα μες την ψυχή μου
που σπεύδει στην πληγή,
ψάχνοντας την έξοδο στο αίμα,που συντρίβομαι
ώσπου πέφτω κάτω εξαντλημένη,τα πεζοδρόμια
λαμποκοπώντας σαν δάκρυα με καλούν,
έλα να δεις τι συμβαίνει,η βροχή και η απληστία,
η ομορφιά και τα εγκλήματα σ'αυτήν,
η επιθυμία να πεθάνω στην αγκαλιά σου,
ο γιατρός μου απαγόρευσε ν'αγγίζομαι
εκεί που με πονά,υπάρχουν κάτι ιστοί αράχνης
θεραπευτικοί που μεγαλώνουν στα σεντόνια
που πλέον σάπισαν απ'το πολύ ουρείν σφάλμα,
η ζωή είναι τούτη η νύχτα,είναι μια ύαινα,
είναι ασβέστης και άμμος,βροχή και απληστία,
που μας καταβροχθίζει όλους,
τους πάντες και τα πάντα,βρέχει καταρρακτωδώς,
έλα,τι θα κάνουμε;;;
Δεν εκπαιδευτήκαμε για τον ίλιγγο."
Juan Vicente Piqueras,Η ΒΡΟΧΗ ΚΑΙ Η ΑΠΛΗΣΤΙΑ
Από την ποιητική συλλογή , "ΑΘΗΝΑ"
Ο Juan Vicente Piqueras γεννήθηκε στις 17 Δεκεμβρίου του 1960, στο χωριό Λος Ντούκες ντε Ρεκένα, στην Περιφέρεια της Βαλένθια, σε μια περιοχή καστιλιανόφωνη (στην οποία, δηλαδή, κυριαρχούσαν τα καστιλιάνικα κι όχι τα βαλενσιανά, που είναι διάλεκτος της καταλανικής). Το χωριό ήταν μικρό πολύ -200 κατοίκους είχε όλους κι όλους- και η παιδική ηλικία του ποιητή σημαδεύτηκε από την παρατήρηση της φύσης, τη φτώχεια, την αθλιότητα του ύστερου φρανκισμού, τις αγροτικές εργασίες. Σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Βαλένθια Ισπανική Φιλολογία και, τη δεκαετία του ’80, έφυγε κι από την Ισπανία, όπως είχε φύγει από το χωριό του. Δίδαξε ισπανικά σε ένα γαλλικό σχολείο στις όχθες του Λείγηρα (85-86). ΄Το 1985 δημοσίευσε στην περίφημη λογοτεχνική επιθεώρηση “Cuadernos Hispaoamericános” το ποιητικό του έργο “Tentaciones de un héroe derrotado”. Δίδαξε ισπανικά στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Ρώμης και, εδώ και μερικούς μήνες, κατέχει τη θέση Διευθυντού Σπουδών στο Ινστιτούτο Θερβάντες της Αθήνας. Πλην της διδασκαλίας ισπανικών σε ξενόγλωσσους, έχει απασχοληθεί στον υποτιτλισμός και τη μεταγλώττιση, ως εκφωνητής ραδιοφώνου, ηθοποιός και διασκευαστής θεατρικών έργων και μεταφραστής (από τα γαλλικά, τα ιταλικά και τα ρουμανικά). To 1987 οι εκδόσεις STELLE de SASSUOLO, στην Ιταλία, εκδίδουν το έργο: “Castillos de Aquitania”. Το 1991 λαμβάνει το ποιητικό βραβείο José Hierro για το έργο “La palabra cuando”. Το 1994 μεταφράζει στα ισπανικά το έργο “La miel” του Ιταλού ποιητή Tonino Guerra. Αργότερα μετάφρασε το σύνολο του έργου του. Έχει ακόμη μεταφράσει τη συλλογή του Βόσνιου ποιητή Izet Sarajlić “Una calle para mi nombre” (2003) και την ανθολογία της ποιήτριας από την Ρουμανία Ana Blandiana (2006) με τον τίτλο “Cosecha de ángeles”. Το 1999 έλαβε το βραβείο Antonio Machado για την ποιητική του συλλογή “La latitud de los caballos”, που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Hiperión. Η τελευταία του συλλογή φέρει τον τίτλο “Palmeras”. Έχει συνεργασθεί με πολλές εφημερίδες, περιοδικά και επιθεωρήσεις. Οι τελευταίες του συλλογές είναι “La edad del agua”¨(2004), “Adverbios de lugar” (2006) και “Aldea” (2006). Για το τελευταίο αυτό έργο, που περιέχει ποιήματα μερικά από τα οποία είχαν αρχίσει αν διαμορφώνονται από το 1980, το βασικό στοιχείο έμπνευσης σε όλα τα ποιήματα βρίσκεται στο χωριό του, τα δε περισσότερα τοποθετούνται ρητρά στο χωριό του. Για το έργο αυτό έλαβε το βραβείο “Valencia” για την ποίηση, από το Ίδρυμα Alfons el Magnànim της Βαλένθια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου