Η στεριά της αγάπης
Οι αναμνήσεις μου σε αγαπούν·
σε καλούν σε κάθε πρόχειρο θάνατο
γνώριμα και ιδανικά.
Σφίγγουν το λαιμό μου οι αλήθειες,
πνίγουν τα οράματα, υποφέρουν τις σκέψεις.
Πλανάται η απελπισία, σε σωρό αντιφάσεων.
Δεν ειπώθηκαν, ματαίως, τόσες μαζεμένες αλήθειες.
Δε λογάριασα, ματαίως, τόσες μαζεμένες απογνώσεις.
Δεν υπερπήδησα, ματαίως, τόσα σκουριασμένα κιγκλιδώματα.
Με ομορφιά έντυσα την ψυχή μου,
κι είχε κατάλευκα σημάδια η αγάπη.
Έψαξα να βρω μια στεριά κοντά σου να την κατοικήσω.
Την έβαψα με την κιμωλία μου,
τη λαχτάρησαν τα μάτια μου,
την αγκάλιασε η ζωή μου.
Δεν άφησα να την πάρει η βροχή, ούτε η καταιγίδα.
Δεν είναι καλοκαίρι,
όμως ο ήλιος λάμπει στη στεριά της αγάπης·
τον κρέμασα εκεί για σένα που αγαπάς τους ήλιους.
Κι όμως, αυτή ερήμωσε από φως.
Σε παρακαλώ, μη τη λησμονήσεις
αφού η νύχτα νυχτώνει και σήμερα!
Η Μαρία Βλάχου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1977.
Σπούδασε Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Οι πνευματικές της αναζητήσεις και η αγάπη για τη γραφή την οδήγησαν στην πρώτη ποιητική συλλογή με τίτλο «Λίγα μέτρα πιο πέρα». Σήμερα ζει στην Κεφαλλονιά, απ’όπου κατάγεται, και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Την Μαρία την συνάντησα στο FB μέσω ανάρτησης του κοινού μας φίλου Κωνσταντίνου.
Οι αναμνήσεις μου σε αγαπούν·
σε καλούν σε κάθε πρόχειρο θάνατο
γνώριμα και ιδανικά.
Σφίγγουν το λαιμό μου οι αλήθειες,
πνίγουν τα οράματα, υποφέρουν τις σκέψεις.
Πλανάται η απελπισία, σε σωρό αντιφάσεων.
Δεν ειπώθηκαν, ματαίως, τόσες μαζεμένες αλήθειες.
Δε λογάριασα, ματαίως, τόσες μαζεμένες απογνώσεις.
Δεν υπερπήδησα, ματαίως, τόσα σκουριασμένα κιγκλιδώματα.
Με ομορφιά έντυσα την ψυχή μου,
κι είχε κατάλευκα σημάδια η αγάπη.
Έψαξα να βρω μια στεριά κοντά σου να την κατοικήσω.
Την έβαψα με την κιμωλία μου,
τη λαχτάρησαν τα μάτια μου,
την αγκάλιασε η ζωή μου.
Δεν άφησα να την πάρει η βροχή, ούτε η καταιγίδα.
Δεν είναι καλοκαίρι,
όμως ο ήλιος λάμπει στη στεριά της αγάπης·
τον κρέμασα εκεί για σένα που αγαπάς τους ήλιους.
Κι όμως, αυτή ερήμωσε από φως.
Σε παρακαλώ, μη τη λησμονήσεις
αφού η νύχτα νυχτώνει και σήμερα!
Μαρία Βλάχου
Σπούδασε Επιστήμες της Αγωγής στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων και έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στη Διοίκηση της Εκπαίδευσης στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Οι πνευματικές της αναζητήσεις και η αγάπη για τη γραφή την οδήγησαν στην πρώτη ποιητική συλλογή με τίτλο «Λίγα μέτρα πιο πέρα». Σήμερα ζει στην Κεφαλλονιά, απ’όπου κατάγεται, και εργάζεται ως εκπαιδευτικός στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.
Την Μαρία την συνάντησα στο FB μέσω ανάρτησης του κοινού μας φίλου Κωνσταντίνου.
Δεν είμαι "κριτικός"ποίησης,όμως θεωρώ πως είμαι έμπειρη στο να αναγνωρίζω την ποίηση που αγωνίστηκε να γραφεί μέσα από μεγάλες νύχτες και σύντομες μέρες.
Μέσα από τα μάτια ενός ανθρώπου με ευαισθησία και αγωνία.
Που βλέπει μόνο έναν προορισμό...τον καλύτερο για τον άνθρωπο!
Την αγάπη μας...Μαρία!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου