Μια στιγμή πριν

Στο έχω ξαναπεί...
Ο,τι σημειώνω έχει πρόσωπο.
Κάθεται σε παγκάκια,καπνίζει δύο τσιγάρα μαζί,πίνει καφέ.
Περπατάει πάντα πίσω από τον ήλιο,αναγγέλλει τον χειμώνα .
Ο,τι σημειώνω δεν έχει νύχτα και μέρα.
Μόνο μια στιγμή πριν...
Δεν εξασκείται στη γραφή,δεν μελετά φιλοσοφία,δεν είναι παράξενο.
Βλέπεις,δεν έχουν καμμιά σημασία οι σημειώσεις.
Μόνο οι εποχές.. μια στιγμή πριν.

Μαρία Βούλγαρη, Οι εποχές σαν σημείωση(απόσπασμα)
Ικέτες των Δρόμων(ταξιδιωτικός οδηγός σε δύο πρόσωπα)
Υπό έκδοση.