Απέναντί μου...

Στέκομαι ακίνητη

Απέναντι μου η αγάπη 

Ακίνητη κι αυτή 

Αγέρωχη θα ‘λεγα 

Ανάμεσα μας σέρνεται κυλιόμενη ταινία, πανό γραμμένο με συνθήματα 

Θυμός, πόνος, απόγνωση, ενοχές, απόρριψη, αγανάκτηση, απαλλαγή 

Οι ώρες μοιάζουν ατελείωτες 

Κάνουν θόρυβο τα δευτερόλεπτα, αγκομαχούν να σαλέψουν τον λεπτοδείκτη

Απέναντι μου ο πόθος

Ακίνητος, αυξανόμενος, τυραννικός, εκδικητικός 

Ανάμεσα μας η σιωπή 

Απίστευτο η σιωπή να μοιάζει αδιαπέραστο ντουβάρι, 

αδιάβροχο, δυσηχαγωγό 

Οι μέρες δεν ντύνονται πια με αριθμούς, 

Χορεύουν δίπλα μου, δεν «περνούν»

Απέναντι μου ο έρωτας 

Θλιμμένος, ακίνητος, κοιτάζει με την πλάτη 

Ανάμεσα μας εσύ και ‘γω, λαβωμένοι μαχητές, ναυαγοί της λογικής 

Τα βράδια δεν ανθίζουν πια στα όνειρα μου, 

δεν έχουν χρώματα 

Μόνο μουσική χαϊδεύει το δάκρυ, σκεπάζει την κραυγή 

Στέκομαι ακίνητη 

Να μη γίνεις ανάμνηση

Κατερίνα Γ.

Φώτο:Δ.Ρίζος