Αστικός φάρος.

Καθώς ταξιδεύαμε,αποφασίσαμε να εξαφανίσουμε τους φάρους.
Συνέβη ένα μεσημέρι.Χωρίς να μας προειδοποιήσουμε.
Βαρεθήκαμε να αναβοσβήνουν στις θάλασσες.
Και κανένα πλοίο να μη φέρνει κάτι καινούργιο.
Κουραστήκαμε να στέκουν ακίνητοι και αμίλητοι.
Εκνευριστικά πειθαρχημένοι στις καιρικές συνθήκες.
Χωρίς πρωτοβουλία αλητείας.
Καθώς ταξιδεύαμε ανακαλύψαμε ένα νέο είδος φάρου.
Τον φάρο διαμερίσματος.
Μικρός.Τοποθετείτε πάντα δίπλα μας.Καίει όσο εμείς θέλουμε.
Σβήνει και αφήνει μόνο άρωμα από βιβλία.
Ο αστικός μας φάρος.
Ανήσυχος,άγαρμπος στον έρωτα,πρωτόγονα γοητευτικός.
Μια μινιατούρα φωτός σε σκοτάδι κουρτίνας.
Ξυπνάει νωρίς το πρωί και καίει μέχρι τις μικρές μας ώρες.
Φτιάχνει καιρικά φαινόμενα ανάλογα με το τι είδε στα μπαλκόνια.
Δεν αναβοσβήνει ποτέ!Ξεκουράζει τις νωχελικές σελίδες του σπιτιού.
Πάνω από αυτόν τον φάρο κάνουμε μικρές τελετές.Αυστηρά..ζωής!
Άναψε τον για να σε βλέπω να βγάζεις τα παπούτσια σου.
Τον ανάβω για να με βλέπεις να πλέκω.
Χιλιόμετρα κοντά!
Στις μικρές αστικές τελετές.
Πάντα στην ώρα μας!
Κράτα τον φάρο αναμμένο..στο "κόκκινο"!
Σε αναμένω ..στη διαπασών σου!

Μαρία Βούλγαρη,Αστικός φάρος
Σημειώσεις από την "Πλατεία Ελευθερίας"