Κομμάτια καταιγίδας

Και όταν λείπω ...
Εσύ θα κοιτάς πάντα μεταξύ του 34ου και 42oυ παραλλήλου του βορείου ημισφαιρίου που έχει πάντα μεγάλη ανυπομονησία.
Με βλέπεις εύκολα.
Στέλνω μήνυμα σε μια μαριονέτα που ακόμα δεν με κοίταξε.
Σε ένα κομμάτι γλυκό που δεν έφαγα.
Δεν με βλέπεις;;;
Συγκεντρώνω με απόλυτη ευλάβεια μαγνήτες να περπατάς πάνω τους και να φτάνεις...
Εσύ θα κοιτάς επίμονα το Γεωγραφικό μήκος 23° 44' Α και το Γεωγραφικό πλάτος 37° 54' Β.

Μιας  ακόμα σκιάς μου.

Συλλέγω κάρτες αποβίβασης.
Εκεί είμαι πάντα.

Ανάμεσα σε μια σημείωση και σε μια σημείωση που σκίζω.
Με ανατολή στις 07:33 ,τοπική ώρα καταιγίδας.
Θα επιστρέφω.
Και αυτό δεν είναι υπόσχεση...
Είναι συνήθεια!
Μαρία Βούλγαρη,Κομμάτια καταιγίδας.

Ικέτες των Δρόμων (ταξιδιωτικός οδηγός σε δύο πρόσωπα)
Υπό έκδοση.