Χιλιόμετρα μακριά... από το "κάθε εμείς"..

Τα σύννεφα κάνουν sound check και δοκιμάζουν τον φωτισμό..
Η μέρα χασμουριέται και εγώ ξυπόλητη στη μέση μιας κουζίνας φτιάχνω καφέ στις παρτιτούρες που μετά βίας διαβάζω..
Για "κάθε εμένα"... σε "κάθε εσένα"..
Χιλιόμετρα μακριά... από το "κάθε εμείς"..

Λεπτές ισορροπίες από το "πάντα εμείς"...
Είναι τα όνειρα που θέλουν..εξάσκηση...

και τα χέρια μου που ακόμα σε αρνούνται...

Μαρία Βούλγαρη,Αφορμή σαν...τραγούδι