Χρόνος...

[...]

Το αύριο δε μας περιέχει
Βρέχεται από άγνωστα αστέρια
Τσιμπιέται από περίεργα κουνούπια
Που δεν πεθαίνουν
Ποτέ.
Το έχουμε αιφνίδια καταργήσει
Μας φοβίζει η φωνή
Λιποτακτούμε μπρος στην αγάπη


Το σήμερα μας φάνηκε αβάσταχτο
Ποτέ δεν βρέχει
Μόνο μια υγρασία χαμηλή και κίτρινη
Να επιμένει.
Ο ήλιος κάνει τη δουλειά του
Και κοιμάται ύστερα.
Ο,τιδήποτε μας αγγίξει
Τελειώνει.
Το διαχειριζόμαστε μπάνικα :
"κάτι που το ξέρω απέξω,δεν με τρομάζει πια"
Αγάπες χυμένες στο δρόμο,ερήμην και φλύαρες
Τον είχαν κουράσει όλοι αυτοί τον γιατρό
Γέροι,ακόμη πιο γέροι...
Όλοι με άνοιες
Να λένε για κούνιες,κορδέλες,σχολικές γιορτές
Το παρελθόν είναι τρομακτικό
Κι όμως...εκεί γυρίζουμε με δίψα
Τυχαίο νάναι;;;

Νίκος Κυριακίδης

Από την ποιητική συλλογή,ΧΡΟΝΟΣ
εκδ. ΣΑΙΞΠΗΡΙΚΟΝ

****************************************************
Το βιβλίο τούτο του Νίκου,το διάβασα χωρίς να έχω την έννοια του χρόνου στο μυαλό μου...
Ίσως γιατί ο Νίκος έχει μια άλλη εκδοχή του στα ποιήματα που γράφει..η εκείνα τον σημειώνουν..πραγματικά δεν γνωρίζω...
Ίσως γιατί...περίμενα μια άλλη ,νέα του ερμηνεία...την οποία βρήκα.
Αγάπησα κάποια ποιήματα με την πρώτη ανάγνωση και άλλα τόσα φοβήθηκα να αγαπήσω.
Δυσκολεύτηκα να βρω ποιο ήταν αυτό που χαρτογραφεί τον Νίκο στο μυαλό μου... να σας το δώσω να το έχετε.
Όταν έβγαλα τον "χρόνο"από αυτή την επιλογή...με συνάντησε το παραπάνω.
Ευχόμαστε από καρδιάς να είναι καλοτάξιδη και τούτη η ποιητική συλλογή του Νίκου Κυριακίδη.
ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ