Τελικά...

Σε ένα μπλοκάκι ,μια φορά και σε καιρούς γνώριμους, στριμώχτηκαν τα πιο μεγάλα οδοιπορικά.

Οι σελίδες του ήταν μια κοινότητα, μια διαμαρτυρία- στάση ζωής,μια συνταγή,μια δημιουργία,μια φωνή,ένα κλάμα και πολλά χαμόγελα.

Δίπλα σε οδηγίες  για πλέξιμο με βελονάκι, έβλεπεις ένα κείμενο που γράφτηκε στο μετρό.
Κάτω από μια συνταγή για γλυκό ψυγείου ,υπάρχει μια μικρή σημείωση από την Πράγα.
Στο περιθώριο μιας σελίδας, κάπου στη μέση, υπάρχει ένας λεκές από βιαστικό καφέ στο αεροδρόμιο.
Σελίδες σκισμένες, ραντεβού στο ογκολογικό για τον αδερφό σου…
Υπολογισμοί για τον οικονομικό θάνατο που σου επιβάλλουν οι «ολίγοι»σε όλα τους,
σχέδια  για σκουφάκια παιδικά που φορέθηκαν από παιδάκια του κόσμου.

Μια γρήγορη συνταγή με υλικά μνημονίου η κατοχής.

Δυό –τρείς λέξεις για μια πικρή διαπίστωση που αφορά εσένα.
Ένας αγώνας δρόμου να προλάβεις την δυστυχία.

Ένας τίτλος βιβλίου για αυτούς που σε περιμένουν.

Λίγο πριν το τέλος οι σελίδες ήταν βρεγμένες από το ποταμόπλοιο που σε πάει σε μια άλλη χώρα..και από την βροχή της Βιέννης.

Κάπως έτσι φτιάξαμε τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΣΕΠΗΣ το 2015

Το βιβλίο έφτασε στο τέλος της εποχής του.

Ξεκίνησαν νέα μπλοκάκια,εδώ και καιρό.

Θα γιορτάσουμε το τέλος μιας διαδρομής με μια παρουσίαση-γιορτή-συνάντηση μόλις αρχίσουν να πέφτουν οι πρώτες βροχές στο κέντρο της Αθήνας.

Την οφείλω σε δυό αγαπημένες Βασιλικές που έλειπαν στην πρώτη βόλτα του.

Λεπτομέρειες σε επόμενη ανάρτηση-προς το παρόν κλείνουμε τα παράθυρα του καλοκαιριού-στη θάλασσα.

 

Τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ σας φιλούν όλους και τον καθένα ξεχωριστά.

Στην Μαρία δεν πολυμιλούν γιατί ξέχασε να τα διαβάσει...

 

Τα ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ βρίσκονται στις ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΤΩΝ ΣΥΝΑΔΕΛΦΩΝ και στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ ,στα Εξάρχεια.

https://ekdoseisynadelfwn.wordpress.com/