Σπέρνεις συλλαβές για να συνάξεις άστρα...

"Αυτό το πράγμα συμβαίνει σ΄όλον τον κόσμο.Το άγαλμα του Ιανού είναι μια ανώφελη σπατάλη,στην πραγματικότητα μετά τα σαράντα το αληθινό μας πρόσωπο βρίσκεται στον αυχένα μας και κοιτάζει απελπισμένα προς τα πίσω.. Είναι ακριβώς αυτό που πολύ εύστοχα λένε κοινός τόπος..
Δεν μπορείς να κάνεις τίποτα,πρέπει να το εκφράσεις έτσι,με τις λέξεις που κάνουν τους μονοπρόσωπους έφηβους να στραβώνουν το στόμα τους από βαριεστημάρα.
Σπέρνεις συλλαβές για να συνάξεις άστρα-με κοροϊδεύει ο Κρεβέλ. Κι αυτό είναι φυσικό.
Εκείνο που με σκοτίζει είναι πώς η φυσικότητα και η πραγματικότητα,χωρίς να ξέρει κανείς γιατί,γίνονται αντίπαλες,υπάρχει μια στιγμή που το φυσικό ακούγεται φοβερά ψεύτικο,μια στιγμή που η πραγματικότητα των είκοσι χρόνων σκουντιέται με τους αγκώνες με την πραγματικότητα των σαράντα και σε κάθε αγκώνα υπάρχει ένα ξυράφι που σκίζει τα σακάκια..
 Ανακαλύπτω καινούργιους κόσμους ταυτόχρονους και ξένους και όλο και πιο πολύ υποπτεύομαι πως το να συμφωνείς με κάτι είναι η χειρότερη αυταπάτη.
Γιατί αυτή η δίψα για πανταχού παρουσία,γιατί αυτός ο αγώνας ενάντια στο χρόνο;.Μάταιο. Καταδικασμένος στην συγγνώμη.
Γύρνα στο σπίτι και διάβασε Σπινόζα.. Η Μάγια δεν ξέρει ποιός είναι ο Σπιινόζα. .Η Μάγια διαβάζει βαρετά ρώσικα και γερμανικά μυθιστορήματα και τον Πέρεθ Γκαλδός και τα ξεχνάει αμέσως. Ποτέ δεν θα υποπτευθεί πώς με καταδίκασε να διαβάσω τον Σπινόζα .
Ανήκουστος κριτής,κριτής εξαιτίας των χεριών της,εξαιτίας του τρόπου που τρέχει στον δρόμο,κριτής επειδή με κοιτάει και με απογυμνώνει,κριτής επειδή είναι ανόητη και δυστυχισμένη και ανήσυχη και αργονόητη και πιο ασήμαντη από το τίποτα.
Και μ΄όλη αυτή την γνώση, μια ανώφελη λαχτάρα να συμπονέσω κάτι,να βρέξει εδώ μέσα, ν΄αρχίσει επιτέλους να βρέχει και να μυρίσει γη,ζωντανά πράγματα ,ναι,επιτέλους να μυρίσει ζωντανά πράγματα.
Τελικά όλα κατέληγαν στο ηλιακό πλέγμα.
"Αυτές είναι οι αληθινές επικοινωνίες,οι προειδοποιήσεις κάτω από το δέρμα.
Και γι΄αυτές δεν υπάρχουν λέξεις καταχωρημένες στα λεξικά".
Ποιός είχε σβήσει την λάμπα Ρέμπραντ;
Δε θυμόταν.'


Julio Cortazar,Το κουτσό (απόσπασμα)