ΨΥΧΟΣΚΛΗΡΥΝΣΗ ΚΑΙ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ...

Η ζωή μας καθορίζεται σχεδόν πάντα από ένα στιγμιαίο ΝΑΙ ή ένα ΟΧΙ σε ιδέες, ευκαιρίες και προοπτικές. Μετράμε τα υπέρ και τα κατά ή ενεργούμε αυθόρμητα και διαισθητικά.

 Δυστυχώς αγνοούμε όλες τις παραμέτρους, ακόμα και όταν με μαθηματική ακρίβεια (πράγμα που σπάνια γίνεται) προσπαθούμε να υπολογίσουμε το καλύτερο για εμάς. 

Στην ουσία δρούμε παρορμητικά τόσο, όσο μας επιτρέπουν ο χαρακτήρας αλλά κυρίως η ηλικία μας.

Ελάχιστοι άνθρωποι είναι πρόθυμοι για ριζικές και κεφαλαιώδεις αλλαγές στον τρόπο και τον τόπο ζωής τους, ειδικά εάν η παρούσα κατάσταση τους είναι ικανοποιητική. 

Φυσικά δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουν το μέλλον. 

Πιστεύουν πως τα πράγματα θα συνεχίσουν να είναι καλά ή τέλος πάντων πως δεν θα γίνουν άσχημα. Είναι μια επιλεκτικά αταβιστική πίστη αυτή, το να αγνοούμε τα ιστορικά παραδείγματα που δεν μας εξυπηρετούν. Ακόμα όμως και αν υποψιαζόμαστε κάτι πως μπορεί να πάει στραβά, οι περισσότεροι και περισσότερες δύσκολα ξεβολευόμαστε και ξεκινάμε πορεία προς το άγνωστο.

Για τους νέους (κάποιους τουλάχιστον) στην ηλικία και το μυαλό είναι πιο εύκολο αυτό. 

Να κυνηγήσουν μια καλύτερη εναλλακτική πραγματικότητα, άσχετα εάν η παρούσα τους κατάσταση είναι και διαγράφεται καλή. Ίσως να οφείλεται, πιστεύω πως οφείλεται, στο γεγονός πως δεν έχει ακόμα πάθει η ψυχή και το μυαλό τους την ασθένεια που χτυπάει τις αρτηρίες του ανθρώπου, την σκλήρυνση. 

Την ονομάζω αυθαίρετα «Ψυχοσκλήρυνση» . Έχει πολλαπλά συμπτώματα και επιφέρει σοβαρές συνέπειες στη ζωή του ανθρώπου αλλά και των άλλων που σχετίζονται με αυτόν.

Σήμερα θα σταθώ σε ένα όμως, αυτό της διστακτικότητας απέναντι σε κάτι καινούριο, της ατολμίας και του βολέματος. 

Οι περισσότεροι και οι περισσότερες έχουμε πάρει διαζύγιο από το ένστικτο μας από την πρώιμη παιδική ηλικία ακόμα. 

Αυτό δυστυχώς διδάσκεται με σχολαστική επιμέλεια στην οικογένεια, στο σχολείο, στη κοινωνία. Είναι ένα από τα πολλά αντίτιμα του πολιτισμού. Το χάνουν λιγότερο και δυσκολότερα όσοι τυχεροί και τυχερές έχουν συνεχή επαφή με τη φύση, με τη γη. 

Οι υπόλοιποι ακολουθούμε μια προδιαγεγραμμένη πορεία. 

Σκληραίνει λοιπόν το αισθητήριο της ψυχής και αρκείται σε ό,τι έχει εάν αυτό είναι εκείνη τη στιγμή βολικό.

Θυμάμαι συχνά την κουβέντα που είχα με έναν πραγματικά σοφό και Νέο άνθρωπο 62 ετών τότε, ένα βράδυ του 2007. Δεν θα σας πω τι ακριβώς μου είχε πει, ήμουν 41 εγώ. Η κουβέντα που μου είπε είχε διάρκεια ούτε δέκα δευτερόλεπτα. Περίπου είκοσι χρειάστηκα να σκεφτώ και άλλα τόσα να απαντήσω αρνητικά. Δηλαδή σύνολο πενήντα δευτερόλεπτα, ούτε καν λεπτό. Εκ των υστέρων, δέκα χρόνια μετά, θα σας πω πως εάν τότε είχα πει ΝΑΙ, το πιθανότερο είναι πως δεν θα έγραφα αυτό το κείμενο, ίσως και να μην έγραφα καθόλου. 

Εάν είχα πει τότε ΝΑΙ, θα ζούσαμε με τη γυναίκα μου ή στην Κούβα ή στην Κόστα Ρίκα άνετα, εκεί θα μεγάλωναν τα παιδιά μας.

Το πιθανότερο δεν θα είχα ανοίξει λογαριασμό στο Facebook και δεν θα είχα γνωρίσει πολλούς αξιόλογους και αγαπημένους πια ανθρώπους, δεν θα είχε επηρεαστεί η ζωή μου από αυτούς και δεν θα είχα επηρεάσει εγώ τις ζωές άλλων αντίστοιχα, αν και θεωρώ πως και στις δύο περιπτώσεις το πρόσημο είναι θετικότατο. 

Βέβαια δεν ξέρω εάν θα ανακάλυπτα ποτέ την τάση, την επιθυμία, που έγινε πια ανάγκη για να γράφω. Έτσι μάλλον δεν θα έγραφα και αυτό που διαβάζετε τώρα. Πιθανώς δεν θα μάθαινα για την κρίση εδώ παρά μονάχα μέσα από δημοσιεύματα του τύπου. Μάλλον δεν θα είχα και ίντερνετ γιατί δεν θα το χρειαζόμουν. Αυτό που περιέγραψα, δεν είναι παρά μία ακυρωμένη εναλλακτική πραγματικότητα εξαιτίας πρώιμης ψυχοσκλήρυνσης και απατηλού βολέματος.

Αν μετανιώνω ή όχι, δεν μπορώ να το πω με απόλυτη σιγουριά
Βλέπετε αγνοώ τα δεδομένα και της παραμέτρους αυτής της εναλλακτικής πραγματικότητας.
Έμαθα όμως να εντοπίζω τα συμπτώματα της ψυχοσκλήρυνσης και να προσπαθώ να καθυστερήσω την ασθένεια.

Το μυστικό της θεραπείας είναι στο παιδί που κρύβεται φοβισμένο και ξεχασμένο μέσα μας. Ας του απλώσουμε το χέρι κι ας ξαναγνωριστούμε.

Ίσως να μαλακώσει η ψυχή τότε.

Μανόλης Κωνσταντάκης

Το κείμενο του Μανόλη  αναδημοσιεύτηκε από δω:

http://ikariologos.gr/psyxosklirinsi-kai-enalaktiki-pragmatikotita/