Ένα μπουκέτο χέρια...

Όταν έφτασα στην Mala Strana έτρεξα να χτυπήσω το κουδούνι στο σπίτι του Sudek.

Γύρισα μισή.

Και δεν με περίμενε μεσημέρι.

Τον βρήκα στην αυλή του να καλλιεργεί χέρια.

Τίποτα δεν είχε αλλάξει από την τελευταία φορά.

Εξακολουθούσε να βρέχει στην πόλη του.

Εξακολουθούσα να μη κρατώ ομπρέλα.

Δεν είπαμε και πολλά.

Έτσι κι αλλιώς η υγρασία έχει τον πρώτο και τον τελευταίο λόγο σε αυτή την αυλή.

Ανταλλάξαμε μερικά ποιήματα,ήπιαμε πολλές απουσίες,γελάσαμε με τις σκιές...

Εκείνος ακόμα ελπίζει στην τιμιότητα.

Εγώ ακόμα εύχομαι επιστροφές που δεν γυρνούν.

Η ώρα είχε περάσει.

Τα χέρια του είχαν πλέον βγάλει τα πρώτα τους φυλλαράκια.

Ο χειμώνας κατέβαινε με κασκόλ από τον Μολδάβα.

Έπρεπε να γυρίσω πίσω στις γέφυρες.

Φιληθήκαμε!

Εκείνος στον κήπο και εγώ στην τζαμαρία που μετά μανίας φωτογράφιζε.

Όταν άνοιξα τα μάτια μου...

Κρατούσα ένα μπουκέτο από χέρια!

Γεμάτα...τίμια ποιήματα!

Κάποιοι θα τα πουν φωτογραφίες..

Αλλά...

Οι φωτογράφοι είναι οι μεγαλύτεροι ποιητές,βλέπετε.

Αφηγούνται τον χρόνο μας!

Μαρία Βούλγαρη,'Ένα μπουκέτο χέρια

Για τον "Ποιητή της Πράγας"Josef Sudek

******************************************

Μόλις πάτησα το πόδι μου για δεύτερη φορά στην Πράγα έτρεξα στο σπίτι του Sudek στην οδό , Újezd 30, Praha 1 στην  Malá Strana.

Ο φωτογράφος έζησε εκεί από το 1927 έως το 1967.

Ο κήπος είναι του 19ου αιώνα.

Στις περισσότερες φωτογραφίες του θα τον βρείτε εκεί.

Η συγκίνηση και το ταξίδι μου...είναι τα χέρια του.

Μαρία

ΙΚΕΤΕΣ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ 

ΠΡΑΓΑ Νοέμβριος 2017

Καλώς σας βρήκαμε !!!

Φώτο:ΙΚΕΤΕΣ στο http://www.prague.eu/en/object/places/916/atelier-josefa-sudka