Από 'δω και στο εξής θα σου μιλώ μόνο... με φιλιά...

Για αυτόν τον κόσμο που μου έδειξες μέσα σε έναν παράλογο χρόνο...

Για αυτό τον κόσμο με τα ζαχαρωτά,με τις ομπρέλες ,με τα συνεπή σύννεφα,με τα καινούργια τραγούδια,με τα σπασμένα παιχνίδια,με τα συντονισμένα δάκρυα,με τα ταξίδια που.. μόνο πηγαίνουν.
Για όλα αυτά που επιμελώς ξεχνάμε και ευχόμαστε να μας θυμηθούν.
Για αυτούς τους καθρέφτες που μου δείχνουν το πιο όμορφο πρόσωπο.
Και συγχωρούν την χειρότερη εκδοχή μου.

Από δω και στο εξής θα σου μιλώ μόνο... με φιλιά στα πιο όμορφα βλέφαρα σου.

Οι λέξεις μας άφησαν...και εμείς τις αφήσαμε να μας αφήσουν.
Συνθηκολόγηση...για να ζήσουμε στις γέφυρες.

Βρέχει....

Να αγαπάς...οριστικά!
Σε όλους τους...καιρούς σου.

Μαρία Βούλγαρη,Βρέχει