Saudade...

Στα επόμενα αναλφάβητα χρόνια μου..
σκέφτομαι να σημειώσω ένα χαρτί για την λέξη "saudade".
Ίσως χρειαστεί να μάθω από την αρχή κάποιο καινούργιο αλφάβητο..ίσως πάλι και να μιλώ μόνο αυτή τη λέξη.
Θα χρειαστώ την απουσία όλων όσων θα έρθουν..
Αλλά και πάλι δεν είμαι βέβαιη.
Θα χρειαστώ μια νοσταλγία..να με σπρώξει μακρυά.
Μια φωτογραφία έτοιμη να το σκάσει από το θετικό της.
Μουσική με μπόλικη σιωπή.
Φτηνό στυλό από τη συλλογή μου, τον Jobim να μου προσφέρει προτάσεις.
Αν ξεκινούσα από την αρχή ..θα ξεκινούσα μόνο με αυτή την λέξη.
Μου είπαν πως κανείς δεν μπορεί να την εξηγήσει.
Καμιά γλώσσα δεν μπορεί να την πει.
Κανείς δεν μπορεί να την κατανοήσει.
Μη τους ακούτε..
Η λέξη αυτή είναι η μόνη που μιλάμε.
Από την ώρα που θα ανοίξουμε τα μάτια μας...και λίγο πριν πάρουμε την πρώτη μας ανάσα.

*Saudade, σημαίνει τη νοσταλγική επιθυμία για κάποιον ή κάτι που συνιστούσε οικείο μας κομμάτι, αλλά απουσιάζει από το παρόν μας.(συνεχίζεται).


Μαρία Βούλγαρη,Saudade (απόσπασμα)

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΗΝ..."ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ"

(για τον χρόνο και τον άνεμο)

Υπό έκδοση

Φώτο :ΙΚΕΤΕΣ σε θύρες εξόδου