Εντός των..ευχών

Σκέφτομαι όλους όσους γράφουν, σημειώνουν ,φτιάχνουν εικόνες στο μυαλό τους αλλά ποτέ δεν θα τους διαβάσουμε.

Αυτούς που γράφουν για να «απαλύνουν τη ροή του χρόνου» όπως πολύ σοφά είπε ο Μπόρχες.

Όσους δεν έχουν τα απαραίτητα για μια έκδοση, όλους αυτούς που είναι ποιητές και συγγραφείς, και κανείς μας δεν θα τους γνωρίσει.

Όσους επιλέγουν την σιωπή της έκδοσης και της όποιας έκθεσης…

Σκυμμένος σε μια μικρή χώρα χαρτιού με δρόμους από μελάνι και στάσεις με ενστάσεις για την κάθε διαδρομή που χαράζεις, αναρωτιέσαι αν είσαι ποιητής…

Γιατί γράφεις;

Πως αλλάζεις;;;;

Σε ποιον μιλάς;;;;

Ρωτάς και ξαναρωτάς αλλά απάντηση δεν θα σου δοθεί…

Πάντα συμμαζεύεις την ερώτηση μαζί με τα χαρτιά σου και την απλώνεις πάλι από την αρχή μαζί τους!

Μ.Βούλγαρη, Εντός των.. ευχών

Μικρά Οδοιπορικά