Μια αγκαλιά εισιτήρια

ΜΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ


-Σας παρακαλώ ,μου δίνετε 20 λεπτά να φάω κάτι;;

 -Όχι.

-Σας παρακαλώ ,δεν έχω να φάω…

-Φύγε.

-Σας περισσεύουν 50 λεπτά;
-Όχι.
-Είμαι άστεγος και δεν έχω να φάω…συγγνώμη.
-Μη με ακουμπάς.


Τα «όχι» που δεν είπαν οι άρχοντες του τόπου και οι ψηφοφόροι τούς οδήγησαν στη μαζική επαιτεία.
Η «κάποτε χώρα» γέμισε «σας παρακαλώ» και «δίνε του».

Οι μισοί φτωχοί απέναντι στους άλλους μισούς φτωχούς,
κι ας βρίσκεσαι στην «ΟΜΟΝΟΙΑ»

 Γέμισε η πόλη φτωχούς.

Φτωχούς και "φτωχούς" που κουβαλάνε μια αγκαλιά εισιτήρια, έτοιμοι να βοηθήσουν στην μετακίνηση των φτωχών.

Όπου και να κοιτάξω βλέπω φτωχούς και "φτωχούς".
Μυρίζω σακατεμένους, κλείνω την μύτη μου και αφήνω τον καθημερινό μου οβολό στην σκάλα του μετρό.

Ένα εισιτήριο για να μετακινηθείς προς και μέσα στη «φτώχεια» σου.

Μαρία Βούλγαρη

ΟΔΟΙΠΟΡΙΚΑ ΤΣΕΠΗΣ (2015)