Τετάρτη 15 Μαρτίου 2017

Η πόλη έπεφτε σαν φεγγάρι πάνω στα τζάμια από τα γυαλιά μου...

Έβρεχε τόσο πολύ στη Piazza Maggiore που οι στοές άνοιξαν μια τεράστια ομπρέλα 38 χλμ,ώχρας πολύ καλά επεξεργασμένης.
Σκόνες τινάζονταν από τους πύργους και λέρωναν τους χάρτες μου για να επιστρέψω ανεξίτηλη.
Δεν φύσαγαν άνεμοι για να σε χάσω μα η βροχή διάβαζε ανατομία ανθρώπινων συμπλεγμάτων και της κρατούσα το βιβλίο για να μη σε κοιτάξω.
Μετρούσα τις οροφές και τα λυτά κορδόνια των δρόμων καθώς οι περαστικοί μου έδειχναν τον ουρανό.
Που είσαι και σε αυτό το ταξίδι της σημείωσης;;;;
Που είμαι χωρίς κάλτσες και χωρίς τσιγάρα...
Η πόλη έπεφτε σαν φεγγάρι πάνω στα τζάμια από τα γυαλιά μου...
Κοίτα....
Άλλη μια μέρα χωρίς βιβλίο σου!
Μαρία Βούλγαρη ,Περαστική ώχρα(απόσπασμα)

ΙΚΕΤΕΣ στην Ιταλία(Οκτώβρης 2016)



2 σχόλια:

  1. Ενα χαρακτηριστικο της Μπολονια ειναι τα ατελειωτα portici
    Μπορεις να διασχισεις τη πολη περπατωντας κατω απο αυτα χωρις να βραχεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Οι στοές ήταν μια χώρα από μόνες τους...αλλά κάθε πόλη στην Ιταλία δεν είναι μια..χώρα;;;
    Τις αγάπησα τις στοές στην Μπολόνια!
    Εύχομαι να τις ξαναδώ σύντομα...
    Καλησπέρα Velvet!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Ευχές....

Χρόνια καλά σε όλους τους φίλους μας!!! Είθε οι μέρες σας και οι νύχτες σας να σας βρίσκουν παρόντες στον μόνο χρόνο μας.. Το τώρα!!! Κ...