Όταν οι λέξεις τελείωσαν,η σιωπή δεν ακούστηκε σωστά,δεν αποκωδικοποιήθηκε όπως έπρεπε κι ο έρωτας ταλαντεύτηκε πάνω στα γυάλινα πόδια του,αυτό είναι λοιπόν ο έρωτας,ένας γίγαντας πάνω σε πόδια γυάλινα,είναι λέξεις κι ο φονιάς του λέγεται σιωπή.
Ήταν λάθος μου που δεν αναρωτήθηκα πως μπόρεσες να με αγαπήσεις,αναγκάζομαι τώρα να αναρωτιέμαι πως γίνεται να μη με αγαπάς πια και θέλω να σου πω πως η σκέψη σου με πονάει φρικτά κι ότι σε σκέφτομαι συνέχεια με τόσο πείσμα,θέλω να στο πω μα δεν βγάζω άχνα,
δε θα το πω,έτσι θα είναι σαν να σε πονάω μαζί μου,μέσα σε μένα,
μου λείπεις θα πει δεν έχω χέρια,
δεν έχω χέρια θα πει δεν είμαι.
Σταύρος Σταύρου.
Από την ποιητική συλλογή
...το άσπρο του έρωτα στου έρωτα το μαύρο
Ήταν λάθος μου που δεν αναρωτήθηκα πως μπόρεσες να με αγαπήσεις,αναγκάζομαι τώρα να αναρωτιέμαι πως γίνεται να μη με αγαπάς πια και θέλω να σου πω πως η σκέψη σου με πονάει φρικτά κι ότι σε σκέφτομαι συνέχεια με τόσο πείσμα,θέλω να στο πω μα δεν βγάζω άχνα,
δε θα το πω,έτσι θα είναι σαν να σε πονάω μαζί μου,μέσα σε μένα,
μου λείπεις θα πει δεν έχω χέρια,
δεν έχω χέρια θα πει δεν είμαι.
Σταύρος Σταύρου.
Από την ποιητική συλλογή
...το άσπρο του έρωτα στου έρωτα το μαύρο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου