Μια μέρα θα γράψω ένα παραμύθι για σένα που έζησες καλά και για εμάς που ακόμα ψάχνουμε πως τα κατάφερες.
Το παραμύθι θα αρχίζει με ένα «Τι γίνεται;;»
Θα μιλά μόνο για πτώσεις.
Από τα σύννεφα..κυρίως.
Θα είναι η βιογραφία σου
Και η βιογραφία της εποχής σου.
Θα υπάρχουν παραπομπές μόνο στις πράξεις σου.
Δεν θα υπάρχουν διάλογοι ..
Ούτε μονόλογοι..
Θα υπάρχουν μόνο τα επιφωνήματα σου ως απόδειξη..πτώσης.
Θα γεμίσουν οι σελίδες «Τι έγινε;;;» και «Πότε έγινε;;;»
Οι σελίδες θα πέφτουν κι αυτές μαζί σου.
Το τέλος θα είναι ευτυχισμένο.Όπως ταιριάζει στα παραμύθια σου.
Θα τελειώνει για μια φορά και θα ξαναρχίζει σε πολλούς καιρούς..
Σαν πτώση σου.
Μαρία Βούλγαρη,Μικρή χειμωνιάτικη απορία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου