Τελικά δεν ήρθα...

Δεν θυμάμαι ποια κατεύθυνση έπρεπε να πάρω για να σε συναντήσω.
Βαριόμουνα να σηκωθώ και από την καρέκλα.
Δύο βήματα έκανα μπροστά και μετά ξανακάθισα.
Τι νόημα είχε αλήθεια αν σε ξαναβρώ;
Αν έβρισκα κάποιο νόημα θα σηκωνόμουν αμέσως και θα'τρεχα.
Απέναντι κάτι χελιδόνια σε σειρά καθισμένα με κοιτούσαν.
Έμεινα να τα κοιτάζω κι εγώ.
Εδώ είναι καλύτερα ψιθύρισα.
Που να τρέχω τώρα να ανοίγω παλιές ιστορίες.
Τα χελιδόνια κατάλαβαν την σκέψη μου και αυτό μου ήταν αρκετό για να μην έρθω.

Πάμπος Φιλίππου,Τελικά δεν ήρθα

Από την ποιητική συλλογή,Άνοιξη,Άνοιξε μου