Κρίμα....

Το μαρτυρικό σε μια Ιστορία Βροχής είναι να παραμείνει... ημιτελής.

Είναι σαν να βρέχει δίπλα σου και να παραμένεις ατσαλάκωτα στεγνός.
Είναι σαν να σε αγαπώ και εσύ να με συμπαθείς.
Είναι σαν μια κατεύθυνση νερού που δεν ξέρει προς τα που να τρέξει.
Προς τα που να..παίξει.
Προς τα που να..φέξει.

Μια Ιστορία Βροχής οφείλει να τελειώσει η να μην τελειώσει ποτέ.

Γενναίος όποιος γνωρίζει την ατέλεια και προχωρά μαζί της.
Γενναίος όποιος καταφέρει να τελειώσει μια Ιστορία Βροχής στην πιο βρεγμένη της ώρα.

Μαρία Βούλγαρη,Κρίμα


Ατελείς Ιστορίες Βροχής(2016)


Οι ΙΚΕΤΕΣ αγαπούν εμμονικά την βροχή.
Οι ιστορίες τους είναι βρεγμένες μέχρι το κόκαλο.
Γενναία.